Gula 32
Si Destiny na mismo ang miuna sa pagtangtang sa mga salimbong sa iyang lawas. Naniga ang mga mata ni Evan dihang mihigda siya sa lingkoranan nga wala nay salimbong ang lawas. Daw sa dili kini makatuo sa iyang gibuhat.
“Unsa pay gihulat mo, Tsong?” Sa adik pa. “Nag-waiting na ang imong sweetheart.”
Naghayang si Destiny sa lingkoranan sa bus, nagpaabot nga motakubang si Evan sa hubo niyang lawas. Apan si Evan wala maggunok. Wala kini mamilok nga mitan-aw kaniya. Sa tinan-awan sa maguwang, nabasa ni Destiny ang gibati niining katingala. Mora ba’g naglisod kini pagtuo sa iyang gihimo.
“Kahinay ba nimo’g lihok, Tsong,” nagkanayon ang adik nga armado. “Nagpaabot na nimo ang imong sweetheart. Ayaw na pagtanga diha.”
Pero mora’g wala’y nadungog si Evan.
“Unsa, dili ka makahimo?” Matud sa laing adik nga mora na’g napikal. “Pagsulti kay ako na lang ang makig-partner sa imong sweetheart.”
Gisigahan ni Destiny sa iyang mga mata si Evan. Iya na kining giapura. Wala na sila’y laing mahimo niining higayona gawas sa pagtuman sa gustong mahitabo sa mga adik. Naglagot siya sa iyang maguwang nga nagpadugay-dugay. Gusto tingali kini nga ang adik maoy makapahimulos kaniya. -- Sumpayan pa