Ang Impiyerno ni Belen - 2

Gula 41

“Tingalig makita ta sa atong mga kauban,” giingnan ko siya. “Mauwaw ko kun dunay laing makakita.”

“Di ta nila makit-an. Magpasalipod ta sa punoan sa pagatpat.”

Tuod man, miipli mi sa dakong punoan sa pagatpat. Ug nagkaakob gayod ang mga ngabil namo ni Galen. Nagtinal-opay ang among mga dila sa pinadulot nga hinagkanay. Dugay kaayong nag-ukang ang among mga ngabil nga nagtigi pagsupsop sa dugam-is sa gugma.

Dihang naudto, mikawas mi sa dagat ug namaingon sa among cottage. Mikanta una mi’g birthday song alang ni Galen. Pagkahuman, gipanghikyad namo ang dalang mga pagkaon ug naniudto.

Human sa pangaon, namalik sa pagpangaligo sa dagat ang lima namo ka kauban. Nagpabilin mi si Galen sa cottage.

Dihang kami na lang duha si Galen sa cottage, gikawhat niya ang akong tuong kamot. Gipisil niya’g hinay ang akong palad samtang iya kong gitutokan. Unya nagkaakob ang among mga ngabil.

“Dili ko kalimtan kining adlawa, Belen,” nagkanayon si Galen. “Gilipay ko nimo atol sa akong pagsaulog sa akong birthday.”

Wala madugay, namalik mi’g lusbog ngadto sa dagat aron motibawas sa pagkaligo. Mi-join mi sa among lima ka kauban nga alegre kaayong nangaligo sa dagat nga milantong na. -- Sumpayan pa