Ang Impiyerno ni Belen - 2

Gula 2

Sa akong pagbalik sa poder sa akong mga ginikanan, gusto na kong mag-usab sa hingpit sa akong kinabuhi. Nakaamgo ko nga dili pa ulahi ang tanan. Kun magreporma ko sa akong kaugalingon, nagtuo kong may mahayag pa nga kaugmaon nga moabot nako. Wala ko kawad-ig paglaom. Hope springs eternal, matud pa.

Laay kaayo kun anaa ra ko kanunay sa balay maong gigugol ko ang akong panahon alang sa kalihokang may labot sa relihiyon. Magkanunayan ko sa kombento ug sa simbahan. Ako’y magbutang ug mag-ilis og kurtina sa kombento. Manglimpiyo ko sa simbahan bisan walay nagsugo nako.

Ang mga tawo nga nasayod sa kaagi sa akong kinabuhi, sa akong kakundatan, ingon sa dili makatuo nga nagtarong na ako sa akong kinabuhi. Nakadungog ko’g mga hungihong nga may mga tawo nga nagduda sa hinungdan nganong magkanunayan ko sa simbahan ug sa kombento. Nagtuo sila nga ako nagpa-charming ngadto sa ambongan namong kura paruko.

May mga tawo sab nga nanental nako aron motaak pagbalik ngadto sa lapok sa pagpakasala. Gusto nilang pukawon ang nahikatulog na unta nakong kahigal. Gusto nilang sa makausa pa, mogahom kanako ang kahidlaw sa lawasnong kalipay nga miulipon kanako sa nakalabay nga panahon. Usahay, matandog ang akong kahuyang. -- Sumpayan pa