Gikarma si Inse Luding

Nagbanig na si Inse Luding sa gamay nga sala sa iyang balay nga nahimutang sa banika. Sayo pa ang kagabhion apan mingaw na ang palibot. Layo sa silingan ang hamtong ug biyudang babaye. Lamparilya lang ang gihimo niyang iwag kay wala pa maabot sa kuryente ang ilang dapit.

Dunay luna nga giuma si Inse Luding, managkalahi ang mga tanom. Dunay mga mais ug mga utanon. May mga lagutmon sab siyang mga tanom.

Di siya maglisod sa pagtumod sa abot sa iyang uma sa ilang lungsod kay may kasakyan man nga habal-habal. Duol sa barangay road ang iyang balay.

Dihang mohigda na unta si Inse Luding, nakadungog siya’g hinay nga tuktok sa pultahan. Giablihan niya kini human kuhaa ang lamparilya nga gipatong sa daang pasistor. Midiyong ang iyang mga mata nga nagtan-aw sa duha ka batan-on nga nahiabot, lalaki ug babaye.

"Maayong gabii, Inse. May nagsulti namo nga makatabang ka sa among problema," matud sa batan-ong lalaki.

Nakasabot si Inse Luding. Iyang gipasulod ang iyang mga bisita.

"Taga diin man kamo?" Human makalingkod, nagpakisayod ang hamtong nga babaye.

"Taga siyudad kami Inse." Ang batan-ong babaye ang mitubag.

"Ugma na nato sulbara ang inyong problema kay gabii karon. Dinhi kamo katulog sa sala. Adto ko sa bugtong lawak mohigda."

Mitando ang duha ka batan-on.

Pagka-buntag, human kapamahaw ang duha ka batan-on, gipasulod ni Inse Luding ang duha sa bugtong lawak sa balay. Unya, giandam dayon niya ang iyang mga galamiton. Gikuyawan ang batan-ong babaye nga naghigda sa katre samtang hugot nga nagkupot sa bukton sa batan-ong lalaki.

"Ayaw kahadlok. Anad na ko niini. Gusto man kaha nimo nga makalingkawas sa inyong problema?"

Mitando ang batan-ong babaye. Gisugdan dayon ni Inse Luding ang pagkuha sa gimabdos sa batan-ong babaye. Daghan na ang nakaila kang Inse Luding, nga usa sa iyang pangita mao ang pagkuha sa gimabdos sa babaye nga dili pa andam nga magminyo o kaha naglikay sa kaulawan.

Human makuha ang bata nga gisabak sa batan-ong babaye, gihatagan ni Inse Luding og reseta ang duha."

"Mga anti-biotic na. Palita ninyo kana sa lungsod." Nanghipos ang hamtong sa nagkadugo niyang mga galamiton. Unya gibayran siya sa batan-ong lalaki. Wala madakop si Inse Luding sa iyang pangita kay walay nakuhang ebidensiya ang mga tinugyanan sa balaod batok kaniya.

Usa ka hapon, nalipay si Inse Luding dihang nahiabot ang pinangga niyang apo gikan sa siyudad, si Naneth, nga nagtungha sa kolehiyo.

"Maayo kay wa ka makalimot sa pagduaw nako, Naneth? Ihawan tika’g manok aron makahigop og init nga sabaw. Atong kapayasan aron ganahan ka." Gihagkan sa hamtong nga babaye sa aping ang pinanggang apo, nga anak sa bugtong niyang anak nga nagtrabaho ug namuyo sa siyudad.

"Dako ang akong problema, Lola, maong nia ko." Naghilak si Naneth.

Nahingangha si Inse Luding nga mitutok sa tiyan sa iyang apo. Mora’g nalipong siya. Nasayod na siya kun unsa ang tuyo ni Naneth kaniya.

"Minyo ang amahan ning akong gisabak, Lola. Hipatyan ko ni papa kun mabulgar kini." Midanguyngoy na gyud ang dalaga.

"P-Pakatawha kana, Naneth." Mihilak si Inse Luding. "Pakatawha kana. Di ko makahimo sa pagpatay ana. Dili!" Gigakos sa hamtong nga babaye ang iyang apo. Nakasaad siya nga talikdan na ang daotan niyang binuhatan. (Kataposan)