Ungo may luhong seafood restawran

Dunay bag-ong gitukod nga usa ka seafoods restaurant diha sa may eskina sa Bag-ong Dalan. Kining kalye nga Bag-ong Dalan maoy usa ka dalan nga paingon sa baybayon. Bag-o pa gyud kining gigahas nga dalan ug medyo nindot na kay aspaltado na man kini.

Kugihan man sad gud ang bag-ong napili nga Mayor dinhi sa lungsod sa San Gabriel maong nakahunahuna pud og mga proyekto nga magamit sa publiko. Ug mao lagi nga sa dihang giablihan kining usa ka seafood restawran gihugopan dayon sa mga customers nga mahilig sa mga pagkaon nga gikan sa dagat.

Naa ang tanan, kun gusto ka’g bakasi, ubod, sinugbang kitong, kinilaw nga bat, o dili ba mga kinhason sama sa saang, litub, tuwaytuway, tipay, budyong. Duna sad sila’y mga tihitihi ug mga mahalong isda sa lawod sama sa tangigi, timbongan, barilis ug uban pa.

Kun gusto ka’g mga isda sa bato, naay molmol, katambak, banghoten, labayan, banak, pugot o uban pa, basta kay sa gusto lang nimo. Sa paglabay sa usa ka buwan dali rang nainila ang seafoods restawran ug usa sa kanunay’ng mag-anhaan aron mokaon sa mga lamiang pagkaon nga dagatnon mao si Samuel.

Usa siya ka pedikab drayber ug naibog siya sa anak sa tag-iya niining maong restawran. Guwapa si Melda ug kay guwapo man sad si Samuel maong dali rang nagkasinabot ang ilang mga kasingkasing.

“Ikaw ang akong unang gugma, Sam,” ni Melda pa nga mipauraray sa dughan ni Samuel sulod sa usa ka lawak sa motel.

“Sa tanang babaye nga akong nauyab, Mel, ikaw ray nakapapitik sa akong kasingkasing,” ni Samuel pa usab nga migakos sa hubo nga lawas ni Melda. Mga ulo lang nila ang migimaw sa gibukot nilang dako nga habol ibabaw sa kama.

“Sam desiotso anyos na ko ron ug sa sunod semana ila kong hatagan og usa ka debut party. Abi nimo, Sam, kaliwat man mi og... og...”

“Kaliwat og unsa, ha, Mel?” sakgaw ni Samuel.

“Kaliwat mi’g ungo,” hinay ang tingog ni Melda. “Di ka motuo pero mao nay tinuod, Samuel. Karon nga nahibawo ka na nga kaliwat mi’g ungo, mobiya ka na nako, di ba?” magul-anon ang tingog ni Melda nga mibangon ug unya gisul-oban og balik sa iyang sinina ang hubo niyang lawas.

“Bisa’g unsa ka pa, Mel, di gyud mausab ang akong pagbati nimo,” may kaligdong ang mga pulong sa ulitawo.

“Kun mao na, ipalayo ko gikan sa akong mga ginikanan, Sam, dad-a ko’g layo, magtaban ta...” nagkanayon si Melda nga nagbarog nga nagtalikod.

Ug mao tong nagtaban ang duruha ug didto sila mopaingon sa usa ka layong probinsiya nga wala nay nakaila kanila. Unya, usa ka gabii samtang nanghigda na sila si Samuel ug Melda, may tingog sa wakwak, duha ka tingog, unya mora’g mitugpa sa atop ug gikaskas ang atop nga nipa.

“Sam...Samuel...sila si papa ug mama, nia sila, sila karong nagwakwak ug gikaskas ang atong atop!” nahadlok si Melda.

Midalig bangon si Sam dala ang hait nga pinuti aron atubangon ang mga ginikanan ni Melda nga mga ungo. (Kataposan)