Dihang miulbo ang sunog

Mao pa gayo’y pagtikyop sa kangitngit dihang nahiabot si Fredo sa ilang balay. Gipaningot siya’g daw bugbog ug mihangak sa kakutas gumikan sa pagdinali. Giharian na siya karon sa tumang kabalaka ngadto sa iyang asawa ug anak. Nag-ungaw sa kakuyaw ang iyang asawa nga si Venus ug ang bugtong niyang anak nga si Jay nga nagpanuigon pa lang og napulo’g lima ka tuig.

Dakong sunog ang nahitabo karon sa ilang dapit ug mao kini ang hinungdan nga migawas siya sa kompaniya nga iyang gitrabahoan ug nagdaling mipauli. Mitawag man gud kaniya si Venus sa telepono kaganina ug mipahibalo niini.

Milingi si Fredo sa dapit nga may nagdilaab nga kalayo ug nakita niyang nagkaduol na kini sa ilang balay. Busa midali siya’g sulod sa balay ug naabtan niya ang iyang asawa nga nagkapuliki sa pagpanghipos sa ilang mga butang.

"Hain man diay ang anak ta, Day Venus?" Sukot niya sa asawa dihang nakita niyang nag-inusara lamang kini.

"Kaganina ko pa siyang gipangita, Dong, apan wala ko gayud siya hipalgi. Busa nangunay na lang gyud ko’g panghipos sa atong mga butang kay basig maapil unya kini sa pagkasunog!"

"Nabalaka ka sa mga butang apan wala ka mabalaka ning pagkahanaw sa anak mo?" Misaka ang tingog ni Fredo nga namulong," "Ning higayona, Day, ang kinabuhi maoy mas bililhon kay sa mga butang. Mapalit pa ang mga butang apan ang kinabuhi dili na ikabalik busa, pangitaon ko ang atong anak!"

Midagan si Fredo paingon sa gawas sa ilang balay. Apan paghimuntog sa iyang mga tiil sa tugkaran mihimamat sa iyang panan-aw ang pulahon nga kalayo nga misugod na sa pagtilap sa bungbong sa ilang kusina. Diha nay kainit nga iyang nabatyagan. Busa mibalik siya pagsulod ug gipangita dayon ang iyang asawa. Ug nakita niya kini nga migawas gikan sa kusina nga nagbaswat sa refrigerator. Giyano lamang ni Venus sa pag-alsa ang bug-at nilang butang tungod sa kahadlok sa sunog. Midali’g duol si Fredo sa asawa aron tabangon kini apan sa kalit lang may nahulog nga butang ug didto kini mohagsa sa iyang ulo. Tungod niini, nasarasay si Fredo ug nahapla sa salog. Miawop ang iyang panan-aw ug nalimot siya sa kalibotan.

Tulin nga miirog ang mga gutlo ug nabalikan na sa panimuot si Fredo. Pagbuka sa iyang mga mata maoy iyang nakita ang mabalak-ong dagway sa iyang asawa ug anak nga nag-apong kaniya. Naamgohan niya karon nga nia na siya sa sulod sa ilang lawak ug naghigda ibabaw sa katre. Mibangon siya ug gipasarap dayon ang iyang panan-aw sa tibuok palibot sa lawak. Ug bisan sa hanap nga kahayag sa sugang lamparilya nasuta niya nga wala masunog ang ilang balay.

"Salamat sa Diyos nga wala ka maunsa, Dong Fredo!" Nakatuaw si Venus dayong gakos kang Fredo. Migakos usab si Fredo sa asawa.

"Napalong na ang kalayo, Pa, ug natapos na ang sunog." Tuaw usab ni Jay dayong gakos sa iyang amahan. "Ug magpasalamat ta sa Labaw'ng Makagagahom nga tipik lamang sa atong kusina ang nakaon sa kalayo ug wala mahilakip sa pagkaugdaw ang atong balay!"

Miyango si Fredo nga ginuntan usab sa pagpahiyom. Unya .... "Nganong gipasagdan mo man lang ang imong inahan dinhi dihang miulbo ang kalayo, ha?"

"Pasayloa ko ninyo, Pa, apan tungod sa nakita ko nga misugod na pag-ulbo ang kalayo midiretso ko’g adto sa fire station sa lungsod ug gigiyahan ko ang mga bombero paingon dinhi. Ug tungod niini, halos tanan sa atong mga silingan ang miabag sa bombero pagluwas sa atong balay."

Nahilom si Fredo human madungog ang gisulti sa iyang anak. Nahunahuna niya nga bisan sa kabatan-on pa ni Jay nakahimo na kini sa maayong buhat kanila ug sa ilang mga silingan. Unya inanay nga nahanaw ang iyang kasuko sa iyang anak sa paglakaw niini nga walay pananghid dihang miulbo ang sunog! (Kataposan)