Gikasilagan ko ang kalibotan

“Tinuod diay ang giingon ni Mr. Orioque,” nagkanayon si Ethan samtang nagpadayon si Sonia pagmaneho sa awto subay sa CPG Avenue, ang labing lapad nga dalan sa dakbayan sa Tagbilaran.

“Nga unsa?” Misukna si Sonia apan ang iyang mga mata didto ra sa karsada nga ilang gisubay.

“Nga man hater ka,” mubong tubag ni Ethan.

Mora’g misanting ang mga dalunggan ni Sonia sa iyang nadungog. Kalit niyang giyatakan ang brake aron pagpahunong sa sakyanan. Nahadusmo gud si Ethan tungod sa kakalit sa paghunong sa ilang gisakyan.

Nagpangusmo si Sonia nga mitan-aw kang Ethan. Misurok ang iyang dugo nga mitan-aw ngadto sa lalaki. Kahamagon siya niini tungod sa gibating kalagot.

“Damn you!” Mitaas ang tingog ni Sonia.

“What’s wrong?” Mikunot ang agtang ni Ethan.

“Wa kay labot sa kinabuhi ko,” ni Sonia pa. “Wa kay labot kun man hater ko.”

“Nasayod ko. Pero dili sab maayo nga iangin nimo ang ubang tawo kun nasilag ka sa kalibotan.”

“Shit! Ayaw ko’g tubaga og ingon niana kun gusto ka nga mag-uban kita’g dugay sa atong trabaho.”

“Okey,” ni Ethan pa. “Di na kita maghisgot niana. Let’s go na.”

Nangusmo pag-usab si Sonia. Dihang mora’g miluag na ang iyang dughan, mipadayon siya sa pagpadagan sa awto nga ilang gisakyan. -- Sumpayan pa