Nagtakoban nga pagbati

Gula 68

Goodbye, Cebu! Goodbye, James! Hunghong ni Denia sa iyang kaugalingon nga milantaw ngadto sa dakbayan nga nag-anam nag kalayo kaniya samtang nagpadayon ang barko sa paglawig sa kadagatan.

Gibati ni Denia ang kasubo ug kawili.

Gabii nang nahiabot si Denia sa lungsod sa Guindulman sa lalawigan sa Bohol. Pasado alas siyete na sa sayong kagabhion. Gikan sa kinapusoran sa lungsod nagpakyaw siya’g habal-habal paingon sa barangay nga ilang gipuy-an.

Nakugang ang iyang mga ginikanan ug mga igsuon sa iyang pag-abot. Wala sila magdahom nga mopauli siya.

Nahitabo ang panaghangpanay tali kang Denia ug sa namingawan niyang mga ginikanan ug mga igsuon.

Nadawat na namo ang kuwarta nga imong gipadala, Anak,” taho ni Tatay Tonyo niya sa dihang mibalik na sa normal ang atmosphere.

“Maayo hinuon, Tay,” casual nga tubag ni Denia.

“Nganong kalit man kaayo kining imong pagpauli, Anak?” sukit ni Nanay Sita niya. “Sa sulat nga imong gisukip sa kuwarta nga imong gipadala kanamo, wala ka man gayod magpasidaan nga mopauli ka?”

“Mibiya na ko sa akong trabaho, Nay, Tay,” laktod nga tubag ni Denia.

“U-unsa?” Nakugang si Nanay Sita niya.

“Ngano man, Anak?” Pakisayod sa iyang amahan. “Wala ka ba makauyon sa kinaiya sa imong mga agawon?” -- Sumpayan pa