Oras mo na, Rey Corpuz!

Ang gipabuthan ni Rey Corpuz mao ang tawo nga iyang nakita nga mikatkat sa koral. Apan wala kini niya maigo kay abtik kining miambak ngadto sa gawas nga bahin sa koral nga semento.

Mogawas unta si Rey aron gukdon ang tawo nga iyang nakita apan nahiabot si Vonna gikan sa taas sa balay. Gipasiga niini ang suga sa sala.

“Unsay nahitabo, Rey?” Nangutana si Vonna dihang nagkaduol na sila.

“May tawo nga nakasulod sa lagwerta sa balay,” tubag ni Rey.

“U-unsa?”

“Mao kana. Wa ko makabantay kun diin siya moagi sa iyang pagsulod. Pero nakahimo siya’g kasikas didto sa tugkaran maong ako siyang namatikdan. Dihang milili ko sa bentana, kay hayag man sa gawas, nakita ko siyang midali pagkatkat sa koral. Miambak dayon siya ngadto sa gawas maong wala siya maigo sa akong pagpusil.”

“My God...!”

“Daotan gyud og tuyo kadtong maong tawo, Vonna. Nameligro ang imong kinabuhi busa kinahanglang mokuha ka’g security guard sa labing daling panahon.”

“Ugma lagi dayon, pakigkitaan ko ang akong higala nga nanag-iya og security agency.”

Dihang mibalik na sa normal ang atmosphere, giingnan ni Rey si Vonna nga mobalik ngadto sa taas sa balay aron motiwas og katulog.

Apan si Vonna miinsister nga magpabilin siya sa sala uban kang Rey.

“Katulog unag balik,” ni Rey pa. “Dugay pang mobuntag. May trabaho ka ra ba ugma. Tingalig magparokparok ka didto sa hospital.”

“Mobalik lang ko ngadto sa akong lawak kun kauban ka,” ni Vonna pa.

“H-ha?” Nahakanga si Rey.

“Gusto kong ubanan ko nimo samtang matulog, Rey. Gusto kong imo kong apongan.”

Daw wala sa hunahuna nga mikuyog si Rey kang Vonna pagsaka sa taas sa balay. Midiretso sila’g sulod sa lawak sa dalagang doktora.

Gi-lock ni Vonna ang pultahan sa nakasulod na sila. Ug nanglugdat ang mga mata ni Rey sa dihang naghubo si Vonna sa iyang atubangan. -- Sumpayan pa