Gula 48
Wala gayod motingog si Denia. Gusto siyang molikay sa kagubot. Dili siya buot nga madugangan pa ang kasuko ni James kaniya maong likayan na niya si Allan.
Pagkilab sa pipila ka daklit, wala nay nabati si Denia nga tuktok gikan sa gawas. Mibiya na tingali si Allan sa tungod sa pultahan. Nakaginhawa’g luag si Denia.
Mibalik siya paghigda. Si Allan ang diha sa iyang hunahuna.
Sorry, Allan. Nakigsulti siya sa iyang hunahuna. Dili ko buot nga mahiubos ka nako. Apan kinahanglang likayan ko ikaw aron dili magubot ang akong kinabuhi.
Dugay nga nakatulog si Denia nianang gabhiona. Gihasol ang iyang hunahuna sa daghang mga butang. Si James ug si Allan maoy nagsamok sa iyang kaisipan.
Midali pagbangon si Denia sa iyang pagmata nianang pagkabuntag. Kinahanglang katabangan niya si Nang Luding sa mga bulohaton sa kusina.
Migawas siya sa iyang lawak ug milahos sa kusina. Naabtan niya si Nang Luding nga naghikay sa pamahaw. Mibati siya’g kaikog ngadto sa lagas nga wala dayon siya makaabag niini. Unsaon nga dugay man siyang nakatulog kagabii mao nga wala siya makamata og sayo.
“Dinhi ra ba si Allan kaganiha sa kusina,” taho ni Nang Luding. “May gisulti siya nako bahin nimo.”
“U-unsa may iyang gisulti, Nang?” Naikag si Denia nga masayod. -- Sumpayan pa