Nagtakoban nga pagbati

Wala motingog si Denia. Gibuhian hinuon niya ang usa ka lawom nga panghupaw. Napahit niya ang iyang wait.

“Lisod ba diay kong higugmaon, Denia?” Sukit ni Allan.

“Dili sa ingon niana, Allan,” matud ni Denia. “Pero kinahanglang makasabot ka usab sa akong bahin. Kinahanglang ako unang tugkaron kun unsa ang tinuoray nakong gibati nganha nimo. Kita ra usab ang mag-antos kun ugaling matibuok nato ang usa ka relasyon nga dili matuod nga gugma ang nagdugtong.”

Si Allan na usab ang wala makatingog. Miduko kini sa iyang atubangan, ingon sa naghinuktok sa iyang gisulti.

“Hatagi una ko’g panahon sa paghunahuna sa imong proposition,” nagkanayon si Denia. Ug samtang wala pa ko makapakanaog sa akong desisyon, mao usab kana ang panahon nga sublion mo sa pagsukot ang imong kaugalingon kun tinuod ka ba gayod nga nahigugma nako aron walay usa kanato nga magbasol sa umaabot!”

Mitando si Allan.

Nianang pagkaugma, sa dihang nakagikan na si Mr. Manolo Ricarte kansang sakyanan maoy gimaneho ni Allan, nananghid si Denia kang Mrs. Lucia Ricarte nga mogawas una siya’g makadiyot aron moadto sa post office.

Gituman ni Mr. Ricarte ang gisaad niini kaniya. Kaganinang sayo gipatawag siya sa agalong lalaki ug gihatag niini kaniya ang pasiuna sa iyang suweldo. Nakahukom siyang ipa-money order ang maong kuwarta ug ipadala ngadto sa iyang mga ginikanan. -- Sumpayan pa