Nagtakoban nga pagbati

Apan nahibulong na lang siya kay kaganinang buntag, namatikdan man niya nga nagsugod ang kauga sa tinagdan ni James kaniya. Mora’g dili na siya welcome sa pagsulod sa lawak niini. Ug misamot pa gayod kini karon nga giakusahan siya niini nga nagpa-charming.

Nganong kalit man lang nausab ang gipakitang taras ni James kaniya? Ingon ba niini kakalit ang kamausabon sa kinaiya sa ulitawo?

Nahiubos siya kang James. Dili gayod niya mahikalimtan ang pagpanginsulto niini kaniya!

“Ikaw na lay hatod sa pagkaon ni James, Nang Luding,” giingnan ni Denia ang lagas samtang nagtambayayong sila paghikay sa panihapon sa pamilyang Ricarte.

“Ngano man, Day?” Matingad-on nga nangutana si Nang Luding.

“Di na ko ganahan nga mosulod sa iyang kuwarto?”

“H-ha?”

“Naglagot ko niya, Nang.”

“Kay ngano man diay? U-unsa man diay iyang gibuhat kanimo?”

“Wa siya’y gibuhat nga daotan nako, Nang.”

“Nan, nganong dili ka na man mohatod sa iyang pagkaon?”

“Mora’g dili siya gusto nga ako kanunay ang maghatod sa iyang pagkaon.”

“U-unsa?”

Gisuginlan ni Denia si Nang Luding sa nahitabo. Gipasabot niya’g maayo ang lagas kun nganong nahiubos siya kang James.

“Sige,” nagkanayon si Nang Luding human niya kini pasabta sa tanan. “Mao man kaha. Ako na lay maghatod sa iyang panihapon unya.” -- Sumpayan pa

Room for Rent

Ni Uriel Cruz Vallecera

Nakatimaho ko’g baho sa aso sa sigarilyo sa sulod sa lawak. Gibati ko ang kahibulong. Nganong nanimaho mang aso sa sigarilyo ang kuwarto nga among giokupar nga pareho man kami si Denver nga dili manigarilyo?

“Maayo kay nia ka na, Phoebe.”

Naigking ko sa tingog nga akong nadungog gikan sa akong luyo. Sa akong paglingi, maoy mitagbo sa akong panan-aw si Sir Mateo Rambaud nga mao pa gyuy paggawas gikan sa luyo sa aparador nga iyang gipasalipdan.

Nakita nako nga may sigarilyong giipitan ang duha ka tudlo sa tuo niyang kamot. Mao diay nga nanimahong aso sa sigarilyo ang sulod sa lawak. Siya diay ang nanabako!

“Kaganina ra kong nagpaabot nimo, Phoebe,” nagkanayon si Sir Mateo nga nag-anam og paduol nako.

“Nganong nakasulod ka dinhi sa kuwarto?” Gipangutana ko siya.

Nahikatawa si Sir Mateo sa akong pangutana.

“Ako ning balay, Phoebe,” niya pa. “Ug may duplicate ko sa yawe sa matag kuwarto ning balaya.”

“U-unsay imong tuyo?” Laing pangutana ang akong gipasupot. “Nganong misulod ka dinhi?”

“Tungod kay mao kini ang tukmang dapit alang natong duha.”

“U-unsa?”

“Gihidlaw ko sa imong kalami, Phoebe. Sukad nga nakatilaw ko nimo, mora ko’g mabuang nga maghunahuna sa imong kalami.”

“Utang buot, igo na sa imong pagpahimulos nako. Dili na ko!”

“Phoebe...Phoebe, ayaw ko’g balibari. Nahibawo ka na baya kun unsay mahitabo kun imo kong balibaran. Sama ka ra unya sa nag-abli sa tabon sa Pandora’s box kun di ko nimo tumanan sa akong gusto.”

Wala na ko makatingog. Wala na ko mopakitag pagtutol. Supak man sa akong kabubut-on ang gustong buhaton ni Sir Mateo nako apan dili ko makahimo sa pagtutol. Nahadlok kong itug-an ni Sir Mateo ngadto kang Denver ang tanan niyang nasayran mahitungod sa akong pagpakigrelasyon sa laing mga lalaki kun dili ko siya tumanan sa iyang gusto.

Busa, sama sa usa ka buotang karnero, miduko ko ug nagpaawot. Gitugyan ko ngadto kang Sir Mateo ang akong pagka-babaye bisan dako kining supak sa akong kabubut-on. Gibuhat ko kini aron lang magpabiling tinagoan ang daotan kong binuhatan ngadto sa akong bana. -- Sumpayan pa