Room for rent

Gula 64

Milingi-lingi si Albert samtang nagbarog siya sa akong duol. Human masuta nga walay mga mata nga nagtan-aw namo, gipadayag niya ang iyang tuyo. Maguwang lang sa hagawhaw ang iyang tingog.

“Biyai una kanang imong giluto,” niya pa.

“Naunsa ka diha?” Giingnan ko siya.

“Mosulod una ta sa akong kuwarto. Dali na.”

“Dili ko.”

“Sige na gud. Gimingaw na baya ko nimo.”

“Di mahimo. Tingalig mahiabot na si Denver karong taudtaod.”

“Gusto kong matambalan ang akong kamingaw nimo.”

“Pagpuyo diha. Di pa karon ang tukmang panahon. Kun gusto ka, unya na lang gabii.”

“Mosamot nga di ta makalugar kay naa na man ang imong bana?”

“Ako’y mangitag paagi. Ayaw lang i-lock ang pultahan sa imong kuwarto. Okey?”

“Okey...okey!”

Ug mibiya na siya sa akong nahimutangan. Gipadayon ko ang pagpangluto alang sa panihapon namo ni Denver.

Nianang pagkagabii, wala dayon ko matulog. Nagpaabot ko nga mahikatulog na’g una si Denver. Gimasahean ko siya aron dali ra siyang mahinanok. Gigamitan ko siya’g bed time lotion.

Dihang nahinanok na’g maayo si Denver, mainampingon kong migawas sa among lawak. Mabinantayon kong mipaingon sa lawak ni Albert. Kay wala man i-lock ang pultahan, midiretso ko’g sulod.

“Maayo kay nia ka na,” ni Albert pa nga wala pa mamalong sa suga sa iyang kuwarto. “Kaganina ra kong nagpaabot nimo.”

“Giseguro ko lang nga nahinanok na si Denver sa wa pa ko mogawas sa among lawak,” gipasabot ko si Albert. “Lisod na’g makamatngon siya ug makamata nga wa ko didto sa kuwarto.”

Wala maglangan si Albert. Gipanangtang dayon niya ang mga salimbong sa akong lawas. Gisunod niya’g hukas ang iyang mga sapot. Unya nahitabo ang init nga pagpinarayganay tali namong duha. -- Sumpayan pa