Room for rent

Gula 17

Samtang nagsakay na ko’g taxi pauli sa Mabolo, ang akong hunahuna gikuligaw sa kahasol. Maoy nagdula-dula sa akong kaisipan ang gisulti ni Mario. Nabalaka ko kay ingon sa dili gayod siya magpabalibad.

“Ayaw ko balibari kun di ka gusto’g eskandalo!”

Mao kini ang iyang gisulti nga akong gikabalak-an. Nagtuo ko nga wala siya magkomedya kay ligdong man kaayo ang iyang nawong samtang namulong niini. Kini ang lintunganay sa akong kahasol.

Nakapanglingo ko samtang mitan-aw ngadto sa gawas sa taxi lagbas sa bentana niini. Gusto kong lingawon ang akong kaugalingon pinaagi sa lainlaing talan-awon nga among nalabyan samtang nagdagan ang taxi. Pero ang bisan unsang talan-awon wala makalingaw sa akong hunahuna.

Miresulta na gyud. Gumikan sa akong pagpakigdula og kalayo uban kang Mario, naproblema na hinuon ako. Wala ko masayod kun unsaon nako paglusot ang problema nga akong nahiagoman karon.

Nianang pagkagabii, human sa panihapon namo ni Denver, nakigsulti ko kaniya sulod sa giokupar namong lawak. Gihangyo ko siya nga kun mahimo mangita mi’g laing kapuy-an kay gusto kong mamalhin mi’g puyo.

“Nganong gusto ka man nga mamalhin ta’g puyo?” Pakitubod ni Denver. “May problema ba?”

“W-wa man,” mubo kong tubag. “Gikuyawan lang ko dinhing lugara. Naay daghang mga bugoy.”

    “Bisan asang dapita naay mga bugoy. Labina sa dapit nga sama sa Cebu nga malamboon kaayo. Mag-amping lang ta nga dili kainitan ug mabiktima sa mga bugoy. Kun mahimo, likayan ta sila.”

    Sa pamunto sa sinultihan ni Denver, masabot nga mora’g dili siya mosugot sa akong gihangyo nga mamalhin mi’g puyo. Dili man sab mahimong sultihan ko siya sa tinuod nga hinungdan nganong makigpamalhin ko kaniya’g puyo -- nga gusto kong molikay kang Mario!

“Anhi lang ta dinhi,” ni Denver pa. “Mas maayo dinhi kay accessible kaayo sa akong gitrabahoan.”

Wala na lang ko mamugos.

Pagkabuntag, samtang naligo si Denver sa banyo, mitingog ang message alert tone sa akong cellphone. Si Mario ang nag-text. -- Sumpayan pa