Mas maayo pang mamatay ako...puslan man nga motalikod kanako si Masyong, ning iyang kaakohan nga angay niyang sagubangon! Maoy nasabak sa duha nako ka dunggan ang kasubsob sa binakhoan ni Noring nga akong naabtan nga naghilak dapit sa ilang pantawan.
“Kay unsa man diay ang nahitabo kanimo Noring, nga mao ra ka man og namatyan og iring, sa dihang mibiya kanimo si Masyong?” nangarisgar ako og pangutana ni Noring.
“Akoy sad-an ning tanan... Goyong, nga gumikan sa kadako sa akong gugma kang Masyong, gisalig ko og tugyan ang tanan lakip na ang pagkasapli sa akong mga gihay ngadto sa pagkapusgay!” misamot pagbakho si Noring.
Sa akong hunahuna, kun gisugot pa lang ako ni Noring, andam unta ako og tagana, aron ihatod ko ang maong babaye sa altar sa kaminyoon.
“Asa man diay karon mosibat si Masyong? Iya ba lang diay talikdan ang iyang nahimo kanimo?” kahilakon sad ako nga nagpakisayod sa maong babaye nga sa dugay’ng panahon akong gihalaran.
Wa ako tubaga ni Noring. Igo lang ako nga iyang gitutokan. Nagbasul tingali siya sa iyang pag-ayad sa akong gugma nga tiunay. Ambot ba sad ni si Noring, nga hilabihan man kahimilian og guwapo? Abi kay nakabaton man og kaambongan si Masyong, ning among balangay sa Libo, dali ra kaayo niyang gisugot?
“Ayaw na lang paghago sa pagpangulitawo kanako....Goyong, kay bisan kanus-a dili ug dili gayod makat-on nga mopitik ang akong kasingkasing, aron ikaw akong higugmaon?” prangka ug way lipod-lipod ako nga gidaygan ni Noring.
“Gawas pa...nagsabak na ako gikan sa way puas namong pagdinimdimay sa saro sa himaya ni Masyong?”
Sa sinugdan, human ko hisayri ang tanan, buot na lang gani ako nga magpakamatay, pinaagi sa paghigot sa pisi, apan sa tanto kong timbang-timbang...ingon sa nahupay ra kini sa kadugayan sa mga inahanong tambag kanako ni Nanay Porlang.
“Dili kay si Noring ra Goyong, ang nagbistida nga angay ka maguol? Pagkadaghan ba sa mga babaye dinhi sa atong dapit, nga angay mong kasumbongan sa imong gugma?” Mao kini kanunay kong hibatian ang tambag sa akong inahan.
Hapon kadto sa adlaw’ng Sabado. Nahiagi ako sa pinuy-anan ni Noring, ug maoy akong nabatian ang uha sa bag-ong gihimugso nga masuso ni Noring nga nagkanayon:
“Uhaaaaa........uhaaaa... uhaaa....!”
Maoy nasabak sa duha ko ka dunggan ang kainggit sa tingog ni Noring nga nagkanayon:
“May pa og si Goyong ang akong gitugyanan sa nasapli kong kaputli...dili unta tulin pa sa manatad!” (Kataposan)