Sukli sa utang

 Gula 257

Nahitutok ko kang Celso kay gusto nakong sutaon kun unsa siya kamatinud-anon sa iyang gisulti kanako. Nasuhid ko ang kaseryoso nga mihun-ag sa ligdong   niyang panagway.

“Tingalig nakalitan ka lang, Celso,” giingnan ko siya.

“Dili kana mahitabo,” niya pa. “Dugay na kong nakaila nimo. Karon lang tingali ko na-attract sa imong beauty nga nagkaduol na gyud ta. Di man gud ta suod sa una. Kun wa ta magkasakay sa barko, di ta magkaduol pag-ayo ug magkasuod.”

Nahilom ko. Igo lang mipitokpitok ang akong mga mata.

“Tinuod ang akong gisulti, Editha,” gikan ni Celso. “Nahigugma na ko nimo.”

“Unya, unsaon na man ni ron?” Nakaingon ko. “Di mahimong higugmaon ko ikaw. Si Ferdinand ang gitugyanan ko sa akong gugma ug siya na hangtod sa hangtod kay ako man siyang bana.”

“Kontento na ko sa ingon niini, Editha. Bisan di mahimong higugmaon ko nimo pero sama ra sa wa nimo pakyasa ang akong gugma tungod kay naangkon ko man ang imong lawas. Okey lang nako bisan ako ray nahigugma nimo. Ang importante nga naangkon ko ang imong pagka babaye.”

     Mituang na ang ulan didto sa gawas. Giapura nako si Celso nga mopauli na apan wala siya mogilong. Mora’g wala makabati sa akong gisulti. Unya pagkilab sa pipila ka daklit, kalit lang siyang mitapuko nako.

Sa laing higayon, gitagay namo ang dugos sa himayang lawasnon. Akong nasuta nga may lain pa diay’ng alternative si Celso bahin sa sex. Niini, dili lang excitement ang akong nasinati.

Human sa tulo ka hugna sa panaghilawas, migawas na si Celso sa balay. Didto ko siya paagia sa kosina. Dihang nakalakaw na si Celso, mibalik ko’g sulod sa lawak. Nakapamalandong ko sa kapaspas sa mga panghitabo tali namo ni Celso. -- Sumpayan pa