Nanag-as ang tango ni Doktora Doray

Sukad nga nasakit si Doktora Doray wala na usab siya manambal iya na lang ganing gipasira ang iyang klinika didto sa lungsod. Daghan ang nahibulong sa kalit nga pagka-usab sa lawas ni Doktora Doray kay mihugo man siya ug unya nanglawom ang iyang mga mata ug mikalkag pud ang iyang mga buhok.

Dili na gani kini makig-estorya sa iyang mga higala nga mobisita kaniya kay dili man kini mogawas sa iyang kuwarto. Mora’g mahadlok nga dunay buot makighinabi kaniya.

“Paita baya ning wala na tay Doktora sa atong lungsod, uy, adto na ta sa pikas lungsod magpa-check-up,” ni Didoy pa nga gibati og kaguol kay kun mahitabo gud nga mangasakit ang iyang mga bata si Doktora Doray man dayon ang iyang madalidali nga adtoon. Apan karon kun may masakit sa iyang mga anak adto na siya kang Doktora Mina nga taga silingang lungsod magpatambal.

“Naunsa man diay kaha si Doktora Doray, Doy,” ni Florencia pa nga gusto usab nga mahibawo sa nahitabo ni Doktora Doray. Silang duha ni Florencia nga iyang asawa misalig man gyud sa katakus ni Doktora Doray isip doktora.

“Nasakit kuno, Flor. Pero, may nag-ingon nga sukad kuno makakaon og kinilaw si Doktora nga gibaligya sa usa ka tiguwang nga taga Lawis kalit lang kunong nalipong ang doktora ug unya gitabang,” ni Didoy pa nga misugilon.

“Unya, mao ra toy hinungdan, Didoy, nga nasakit na siya,” medyo dihay kalibog sa tuno sa sinultihan ni Florencia.

“Oo, Flor. Ug matud pang Berto nga ilang silingan naa na lang kuno sa balay kanunay ang doktora. Mora’g mahadlok mogawas.”

“Kaluoy gud sa doktora kun mao na. Mora diay’g ginerbiyos, Didoy,” gibati og kaluoy ang asawa ni Didoy.

“Sige lang kay kun makahigayon ko, duawon nako si Doktora Doray didto sa ilang balay. Amiga gud ming doktora. Buotan man na si Doktora Doray kay usahay, dili man ko niya pabayron sa ubang mga tambal.”

Tuod man nianang pagka sunod semana nakahigayon si Didoy pag-adto sa balay ni Doktora Doray. Gisugat si Didoy sa katabang niini ug gisultihan nga si Doktora Doray tua sa sulod sa iyang kuwarto kay mipahuway. Gisultihan ni Didoy ang katabang nga gusto siyang makigsulti sa Doktora. Midali pagsulod ang katabang ug sa pagbalik niini miingon kini nga pasudlon si Didoy. Misulod si Didoy ug gidala siya sa katabang lahos sa kuwarto sa Doktora. Pagsulod ni Didoy maoy misugat sa panan-aw ni Didoy si Doctora nga naglingkod sa ngilit sa kama ug dili niya makita ang bayhon niini labi na ang hitsura kay wala pasigaa ang suga.

“Nia ka man lagi, Didoy. Kumosta na ang imong mga bata?” hinay ang tingog ni Doktora Doray.

“Okey ra man sila, Doktora. Lain ang ato, Doktora, kumosta ka na man?” ni Didoy pa nga mitutok sa paok nga bayhon ni Doktora Doray.

“Nia, Didoy, may gipamatyag sa lawas. Karon gani, nahibulong ko sa akong kaugalingon kay dihang nanamin ko sa samin, akong nakita ang lahi na nakong hitsura. Unsa man, gusto kang motan-aw sa akong nawong, Didoy? Ayaw lang kakurat, ha, kay basin og maniga nang mga mata nimo,” daw walay kinabuhi ang tingog sa doktora.

“Okey lang uy, Doktora. Nganong makurat man, gud ko,” kalma ang tingog ni Didoy. Unya gipasiga ni Doktora ang sugang dagitabnon sulod sa iyang kuwarto ug nahaatras si Didoy sa iyang nakita.

“Hesus maryosip! Santa Maria, katag-as sa imong tango, Doktora!” nakugang si Didoy ug wala siya magdugay sa kuwarto ni Doktora Doray, migawas siya, samtang naglakaw si Didoy maoy misantop sa hunahuna niya nga si Doktora Doray gipatakdan ug karon usa na kini ka ungo. Ug alang kang Didoy mahimo pa kining labing mangtas nga ungo. (Kataposan)