Kilometro 35

Gula 53

Bisan kun may igong gilay-on ang tugkaran gikan sa akong kuwarto apan dili mahitabo nga masayop ko. Si Bredhart gayod ang tawo nga naglingkod sa lingkoranang puthaw nga nahimutang sa tugkaran sa atubangang bahin sa balay. Nadan-agan siya’g diyotay sa sugang dagitabnon nga gibutang sa tungod sa pultahan sa balay.

Naghinuktok na sad si Bredhart. Tingali, nahinumdom na usab siya sa iyang manghod nga gipatay sa mga sakop sa Spirc gang. Sakit gayod tingali alang niya ang kamatayon sa iyang manghod maong wala pa gyud siya makadawat sa hingpit sa nahitabo niini bisan napanimaslan na niya ang mga tawo nga maoy nakaingon sa sayong kamatayon niini.

Kay wala pa man ko dukaa, migawas ko sa akong lawak. Mihinay ko’g tadlas sa sala. Migawas ko sa front door ug miduol kang Bredhart nga naglingkod sa may tugkaran. Nakugang siya nga nahalingi human sa akong pagsangpit niya gikan sa iyang luyo.

“Abi ko’g natulog ka na,” matud ni Bredhart.

“Wa pa ko batiag duka,” maoy akong tubag. “Sa pagpanambo nako sa bentana, nakita ko ikaw nga nagtungkawo dinhi maong nigawas ko.”

Wala motubay si Bredhart sa akong gisulti.

“Naghinuktok ka na sab lagi,” nako pa. “Nahinumdom ka na sab sa imong manghod?”

“Di ko kalikayan ang paghandom niya, Sandra,” ni Bredhart pa. “Pero gawas niya, may lain pa sab kong gihunahuna. Bisan unsa lang gud.”

“Tuod diay... daghang salamat sa imong pagluwas nako, ha. Utang ko kanimo ang ikaduha kong kinabuhi. Pasayloa nga karon lang ko nakapasalamat nimo.”

“Ayaw na kadto’g hunahunaa. Gibuhat ko lang ang angay kong buhaton. Bisan kriminal ko pero makamao sab kong moluwas og kinabuhi.” -- Sumpayan pa