Nahitutok si Fernan kanako. Mikunot ang iyang agtang, maila nga wala siya makatugkad sa lohika sa akong gisulti.
"U-unsay buot mong ipasabot?" Nangutana siya.
"Gusto kong mangunay sa pagsilot kanila," laktod kong tubag.
"Makahimo ka kaha?"
"Nganong dili man? Akoy ilang nasad-an busa kanako sila magbayad."
"Pero dili sayon ang maong gimbuhaton, Sandra. Kanunay nag-ungaw sa peligro ang imong kinabuhi sa pagbuhat mo sa ingon."
"Nasayod ko, Fernan. Mao bitaw nga magpatabang ko ninyo. Gusto ko nga magpaluyo kamo kanunay sa akong mga plano ug kamoy mangitag paagi nga matigayon ang gilaraw kong panimalos."
Naghinuktok si Fernan sa akong gisulti.
"Isipon kong laing dakong utang kabubut-on kaninyo kun inyo kong katabangan nga makapanimalos, Fernan," giingnan ko siya.
"Andam kaming moabag kanimo, Sandra," tubag sa lider sa mga vigilantes. "Sa tanang higayon, paluyohan ka namo. Dili ka namo pasagdan kay nasayod ming lisod ang giplano mong gimbuhaton."
"Salamat. Daghan kaayong salamat, Fernan."
"Ihatag kanako ang mga ngalan sa mga tawo nga gusto mong panimaslan kay ipapangita ko dayon sila sa akong mga sakop aron atong matun-an kun unsay paagi nga atong himoon sa pag-atake kanila."
Nangayo ko'g papel ug ballpen kang Fernan. Kadali ra siyang nakahatag. Gisulat dayon nako ang mga ngalan nila ni Sheldon ug mga kauban.
"Kinsa man kini si Sheldon Abrigos?" Nangutana si Fernan.
"Mao kanay ilang lider," tubag ko. "Sinagop kana sa mayor sa Lumantaw City!"
"U-unsa?" Nakugang si Fernan. (Sumpayan pa)