Nakugang ko pagkadungog sa tingog ni Davon nga ingon sa masuk-anon. Morag napikal gayod siya sa dugay kong nakatubag sa iyang tawag sa telepono. Unsaon nga nindot man kaayo ang akong pagkatulog maong dugay ko nga nakamata.
"Nanawag ko diha kagabii pero way nitubag," nagkanayon si Davon.
"Sorry kaayo, Davon," nagkabunga-bunga ko pagtubag. "Natulog na tingali ko sa imong pagpanawag."
"Alas nuybe pa lang sa akong pagtawag diha. Natulog ka na niadtong orasa?"
"Sayo kong natulog kagabii, Davon. Gikapoy man god ko kay nanglimpiyo kos balay kagahapon."
"Diay ba?"
"Mao kana, Davon. A, tuod ... nganong nanawag ka man nako kagabii?"
"Gisusi ko lang kun wa ka ba molaag."
"Wa ko molaag, uy. Di mahitabong molaag ko panahon sa kagabhion, labina kun di ko ikaw kauban."
"Maayo hinuon kun mao kana."
"Hain ka man karon?"
"Dia mi sa Guagua, Pampanga. Kauban nako ang akong boss."
"Ka layo god. Kanus-a ka man mopauli diri sa ato?"
"Mobalik na mi unyang udto diha sa Manila. Mopauli na ko unyang hapon diha sa ato."
"Maayo hinuon. Magpaabot ko nimo."
"Ayaw nalang paghikay alang sa atong panihapon. Sa gawas ta mangaon. Okey?"
"Okey."
Gibutang na nako ang awditibo sa telepono human sa panagsulti namo ni Davon. Mora ko'g naibtan og tunok. Nagkapuliki ko'g pamakak. Maayo gani kay nakalusot gyod ang akong mga alibi ug wala gyod mabuking nga milaag ko gabii kauban ang usa ka lalaki -- si Ferdinand!
Na-realize nako nga kinahanglang dublehon gyod nako ang akong pag-amping. Dili kakompiyansahan si Davon. Iya diay kong monitoron matag karon ug unya. Morag wala gyod siya'y kompiyansa. Wala tingali siya'y pagsalig nako. Kini sab tingali hinungdan nga wala ko niya intrigohi sa tanan niyang suweldo ug igo lang ko niyang hatagan og allowance.
Kun ingon niini kahigpit si Davon, makahigayon pa kaha ko sa pagpakigkita kang Ferdinand? (Sumpayan pa)