Sukli sa utang

Gula 126

Nianang pagka Sabado, gipahibalo nako si Lotis nga moabot si Davon sa among gipuy-an aron pagkuha nako. Day-off nako sa trabaho sa maong adlaw ug nagkasabot mi si Davon nga sa maong adlaw iya na kong kuhaon ug dad-on ngadto sa iyang gipuy-an aron magtipon na mig puyo.

“Basin wa na ko dinhi sa balay inig pauli nimo unyang gabii,” giingnan ko si Lotis samtang namahaw mi.

“Okey lang,” matud ni Lotis. “Serad-i lang og seguro ang pultahan sa kuwarto kay tingalig may mosulod nga kawatan. Hibawo ka na sa panahon ron.”

“Daghang salamat sa imong kaayo nako. Dili gyud ko makalimot nimo.”

“Gihimo ko lang ang gituohan kong angay kong buhaton, Editha.”

“Magbawos ra unya ko nimo sa umaabot nga mga adlaw.”

“Nanghinaot kong matawhay na ang imong kinabuhi uban kang Davon.”

“Salamat.”

“Si Alva?” Tug-anan ko ba siya nga may lain nang lalaki sa imong kinabuhi?”

“Ayaw na lang. Mora’g wala na tingali kinahanglana nga masayod siya. Managlahi na ang dalan nga among gisubay karon.”

Human sa pamahaw, migikan na si Lotis paingon sa trabaho. Dihang nakalakaw na siya, nanghipos na ko sa akong mga gamit.

Pasado alas 10 sa buntag nahiabot si Davon sa balay sakay sa Nissan Terrano nga gipangunayan niya pagmaneho. Andam na kong mokuyog niya sa iyang pag-abot. Nahipos ko na ang tanan nakong mga gamit. Dili man sab ko daghan og mga dad-onon kay pipila ra man ang akong mga butang. Mao ray dudaghan ang akong mga sinina.

Gipangunayan og dala ni Davon ang akong mga gamit ngadto sa nahimutangan sa gidala niyang sakyanan. Iya kining gipahimutang sa luyong lingkoranan sa sakyanan.

“Wa ka na bay nakalimtan?” gikan kang Davon ang pangutana.

“Wa na,” mubo kong tubag.

“Sakay na. Mamiya na ta dinhi.”

Wala ko motingog. Milingi ko ngadto sa pultahan sa balay nga gipuy-an namo ni Lotis. Wala lang tuyoa nga mibati ko’g kawili sa balay nga nahimong tipik sa akong pagpakabuhi sa Manila. Karon pa lang gani, ingon sa gibati ko na ang kamingaw sa among balay. -- Sumpayan pa