Ang dakit ug si Ingko Selmo

Miduaw si Ingko Selmo sa iyang ig-agaw nga si Noy Gardo sa Kinasang-an, usa ka dapit sa Amihanan sa Sugbu. Taga Mindanao si Ingko Selmo. Layo sa lungsod ang Kinasang-an.

Sa edad nga saysinta, lig-on pa si Ingko Selmo. Bukod og panglawas.

"Maayo kay nia ka, Gaw Selmo," matud ni Noy Gardo, diha sila sa balkon sa daang balay nila ni Noy Gardo. Bugnaw ang hangin sa kahapunon.

"Kay ngano man diay, Gaw Gardo?"

"Nakadungog kami nga maayo kang albularyo. Maayong tambalan. Pinaagi nimo, masulbad na ang among problema."

"Unsa mang problemaha, Gaw?"

"Nakakita ka nianang dakong punoan sa dakit sa among uma? Amo kanang ipaputol kay anha kami magtukod si Sidra og bag-ong balay. Tua na man god sa abroad manarbaho ang duha namo ka mga anak. Sila ang mogasto sa tukoron namong balay."

"Unya, Gaw?" Midagkot og sigarilyo si Ingko Selmo.

"Wa may mangahas sa pagputol nianang dakit dinhi sa amo, Gaw. Mangahadlok kay gipuy-an kuno sa mga engkanto kanang dakita."

"Kana ra diay ang problema. Akoy putol nianang dakit, Gaw. Sugdan ko ugma. Palayason ko ang nagpuyong mga engkanto diha." Nanganti si Ingko Selmo. Nailhan siyang maayong moorasyon sa ilang dapit sa Mindanao.

"Maayo nuon, Gaw." Malipayon si Noy Gardo.

Tuod man, pagka ugma gisugdan dayon ni Ingko Selmo ang pag-orasyon sa dakit. Nagtindog siya duol sa punoan sa maong kahoy. Maisugon siyang nagyamyam sa iyang orasyon. Unya, misinggit siya.

"Pahawa kamo dinhi sa dakit kay ako kining putlon! Pamalhin kamog puyo!"

Kalit nga nauyog ang dakit. Morag gilinog. Mihaguros ang mga dahon. Apan wa mahadlok si Ingko Selmo. Nagpadayon siya sa paghingilin sa nagpuyong mga di-ingon-nato sa maong kahoy. Nagpadayon siya pagsinggit.

"Di ko mahadlok kaninyo! May panagang ko kaninyo. Gamhanan kining akong orasyon!"

Sila si Noy Gardo ug Nang Sidra, morag nahadlok nga nagtan-aw kang Ingko Selmo, nagbarog sila di layo sa dakit.

Nahunong ang paghaguros sa mga dahon sa dakit. Ug pinaagi sa chain saw, gisugdan ni Ingko Selmo ang pagputol sa punoan sa dakit. Udto na dihang mihagsa sa yuta ang dakit. Gipamutol dayon sa tigulang ang mga sanga ug gidaoban kini uban sa mga dahon.

Malipayon sila si Noy Gardo ug Nang Sidra.

"Tinuod gyud kang maayong albularyo, Gaw Selmo. Wa magsilbi ang gahom sa mga engkanto."

"Di sila magsilbi sa akong orasyon, Gaw." Mikatawag kusog si Ingko Selmo.

Apan nianang pagka gabii, gisul-an sa sakit sa tiyan si Ingko Selmo. Gipaningot siya pag-ayo. Mihilak siya tungod sa grabeng kasakit sa iyang tiyan. Nagkabuang sila si Noy Gardo ug Nang Sidra. Ilang gidala sa ospital sa lungsod si Ingko Selmo. Apan wa pa gani mabuntag, namatay ang tigulang.

Nahibulong sila si Noy Gardo ug Nang Sidra sa kalit nga kamatayon ni Ingko Selmo. Nahinumdom sila sa dakit nga giputol niini. Nanlimbawot ang ilang mga balhibo. Ug nakahukom sila nga di na lang sila magtukod og balay sa maong dapit sa kahadlok nga panimaslan sa mga engkanto.

Ug nakaingon sila sa hilom nga aduna gyod diay nagpuyo nga di-ingon-nato ning kalibotan. (Kataposan)