Paorasyonan aron maayo

Naglisod kog lakaw pagbangon ko  na nianang pagka buntag. Ngutngot ang akong hubag sa punoan sa wala kong paa. Gikab-ot ko ang kratses nga gituyo pagpalit ni Tatay Ago sa lungsod.  Nagtakiang kong migawas sa akong kuwarto.

"Morag migrabe man tingali nang imong hubag, Julyana? Naglisod ka na mag lakaw."

Mitan-aw ko kang Nanay Selma nga naglingkod sa baratuhong sopa sa among sala. Katupad niya si Tatay Ago.

"Bitaw, Nay. Unsa kaha ning hubaga."

"Sagdi lang, adtuon nako human sa pamahaw si Crispin sa pikas bungtod aron maorasyonan na, Julyana."

"Saba diha, Tay, uy. Si Crispin gyod." Nangyamiid ko. Unsaon, dugay na kong naibog kang Crispin apan di gyud makaesplikar nako.Kun mamisita siya nako, mokurog ang iyang tingog ug mopauli dayon. Makalagot tawhana.

"Ngano man diay kun si Crispin? Wa ka ba masayod nga gidungog siyang maayong moorasyon sa mga hubag ug kagid nga di maayo sa doktor? Ilado na siya ani, uy. Maayo siyang manambal pinaagi sa pag-orasyon."

"Si Tatay baya." Mikagiki og katawa. "Nasayod ko, uy. Apan makahimo kaha siya  sa pag-orasyon sa akong hubag sa paa nga sa pag-esplikar lang gani, mokurog na."

"Suwayan lang nako."

"Aw, ikaw god, Tay."

Milugsong si Nanay Selma pagkahuman namog pamahaw. Mangompra siya sa lungsod og mga kinahanglanon sa balay. Si Tatay sab mitungas sa pikas bungtod aron pag-adto kang Crispin.

Kining among lungsod sa Bahaghari may gilay-ong kinse ka kilometro paingon sa lungsod. Apan naabot na kini sa barangay road, may mga habal-habal nga namasahero. Di lisod ang pagsakay. Ang pagpanguma lang ang kabuhian nilang Tatay ug Nanay. Hinuon, kaugalingong namon yuta ang ilang giuma. Namuhi sab silag mga hayop. Igo lang kong nakagradwar sa hayiskol sa lungsod. Guwapa ko, daghan ang nag-ingon. Apan gipakyas ko ang mga nangulitawo nako kay si Crispin ra ang akong gimahal. Parehas kamig edad, desinuybe. Guwapo sab si Crispin.

Giablihan ko ang pultahan sa among sala dihang may nangatahoran. Hilom kong nalipay kay si Crispin ang nahiabot.

"Hain man diay si Tatay Ago?" sukot ko dihang nagkaatubang na kami.

"Mao may iyang ingon nako nga molahos siya sa lungsod."

"Mao ba. Sige, tambali na ning hubag ko sa paa." Agda ko kaniya.

"A-adto ta sa imong kuwarto aron makahigda ka."

Nagtangkiang kong misulod sa akong kuwarto. Mihigda dayon ko sa katre. Ako na mismo ang miwalis sa sidsid sa akong sayal. Akong nakita si Crispin nga nanglurat ang mga mata ug nagkurog nga mitan-aw sa akong mga paa.

"M-Matag-tiki ra man kini, Julyana. Sige, agwantaha lang, ha, ang kasakit."

Nakatig-ik ko dihang gipusa niya ang akong hubag. Kadiyot ra ang gibati kong kasakit. Inanay kining nawala. Apan naigking ko kay gihinol niya ang lain kong hubag nga diha sa kinataliwad-an sa duha ko ka mga paa.

"U-unsa ba nang imong gibuhat, Crispin. Sus, Crispin, uy!" Kalit ko siyang gigakos. Piit kaayo. Ug nabatyagan ko na lang nga mihangos si Crispin nga migakos sab nako.

"J-Julyana, I love you."

"I love you, too, Crispin!"

Nahilom kaming duha. Ug ang misunod mao ang kusog namong mga hangos. (Kataposan)