Bag-o palang nagkauyab sila si Jun ug Yeyen. Pulos sila mga molupyo sa Barangay Atis. Ang maong dapit may igong gilay-on sa karsada diin didto mag-agian ang mga pasahero nga mga salakyanan.
Usa kahigayon niana sa dihang mibisita si Jun sa iyang hinigugma o uyab...
"Jun, duna koy importante kaayong isulti nimo. Tingali wa pa ka masayod niini," miingon si Yeyen sa seryoso nga paningog.
"Unsa man, Yen?" daw nauknol si Jun.
"Abi nimo, Jun, dunay ungo nagpuyo dinhi."
"Nganong nakahibaw ka man niini?" miusisa ang ulitawo (dili ulit nga tawo!).
"Aw, siyempre, tungod kay taga dinhi man gyud ko ... lumad man gyud ko dinhi."
"Busa, tungod niini, ug aron usab motunhay ang atong relasyon, akong ihangyo nimo nga dili ka magdugay pag-estar dinhi sa amo, ilabina kun magabii aron dili ka balbalon sa ungo!"
"Oo, ako nang tumanon ang imong gitambag nako."
"Ug sa dili pa ko malimot, pahinumdoman tika nga ang ungo magtuwad inig pangatang niini sa ilang biktimahon."
"Mao ba Yeyen?"
"Oo kaayo. Ug ayaw na pagdugay kay mitikyop na ang kagabhion..."
"O, sige, Yen, adto na ko," matud ni Jun, dayong lakaw niini.
Samtang naglakaw na si Jun, may nakita siyang tawo nga nagdulong kaniya. Mao na tingali kining giingon ni Yeyen nako ... Nagkanayon ang huna-huna ni Jun. Niini wala siya maglangan. Mituwad dayon siya.
Wala magdugay, may kamot nga mikuhit sa ulo ni Jun. Ang tag-iya sa maong kamot namulong:
"Bay, palihog pahawa dinhi kay kining dapita akong balwarte ... Ako ang ungo nga hawak niining dapita!" Diha-diha mikaratil og dagan si Jun palayo sa maong lugar...! (Kataposan)