Gula 52
Nakahukom kong tug-anan si Dirk nga nagkita mi si Bradley sulod sa kan-anan ug nga dili pa gayod kini dugay nga nakabiya.“Kumosta man siya?” Nangutana si Dirk.
“Morag misamot ang iyang ka-weird,” laktod kong tubag.
“U-unsay buot mong ipasabot?”
Gisuginlan ko si Dirk sa tanan nga akong nakita ug naobserbahan kang Bradley, labi na gyud ang pagpatupi niya’g mohican hairstyle nga wala gyud siya maangay.
“Nag-change of image tingali siya,” giubanan sa katawa ang pagsulti ni Dirk.
“Badoy na hinuon siyang tan-awon,” nako pa.
Giputol namo ang among panagsulti bahin kang Bradley. Gitawag ni Dirk ang tig-alagad sa kan-anan. Miduol dayon kini sa among nahimutangan ug mitunol og menu. Gitamdan ni Dirk ang menu. Pagkahuman, iya kining gitunol nako. Unya nagsabot dayon mi kun unsay among orderon nga mga pagkaon.
Mibiya dayon ang waiter sa among nahimutangan dihang nalista na niya ang among giorder nga mga pagkaon. Samtang naghulat sa pagkaon, nagsultihanay una mi si Dirk. Paglabay sa pipila ka gutlo, nahiabot ang among giorder. Nangaon dayon mi.
Human sa pangaon, namauli dayon mi sa balay. Sa among pag-abot, midiretso ko sa lawak namong magtiayon aron mag-ilis og sapot nga pangbalay. Si Dirk nagpabilin sa sala. Giablihan niya ang telebisyon ug mitan-aw sa TV Patrol World.
Human makailis, mihigda ko sa kama. Naglutawlutaw ang akong hunahuna samtang gitutok ko ang akong mga mata sa kisame. Unya, takulahaw lang, misantop si Bradley sa akong hunahuna. Ug kalit lang kong gikulbaan. May pagbati ko nga daw dili maayog senyales ang among panagkita kaganina sa usa ka kan-anan.
Mitingog ang message alert tone sa akong cellphone. Akong gisusi. Si Bradley ang nag-text. Gi-erase ko na sa phonebook ang iyang number apan nagpaila ang gago sa iyang text nga siya si Bradley. Naglagot ko sa iyang gi-text nako. -- Sumpayan pa