Misugod dayon ko paglakaw. Misantop sa akong hunahuna nga mohapit na lang pagpangusisa kun unsay hinungdan sa pagkabara sa mga sakyanan. Maagian man gyod nako ang simbahan diin nagpunsisok ang mga tawo busa pahimuslan ko na lang usab ang pagsusi kun unsay ilang gikagubtan. Gipaspasan ko ang paglakaw.
Samtang naglakaw ko, nakalantaw ko nga may hamtong babaye nga nagpaingon kanako. Sa akong pangagpas, gikan siya sa simbahan ug ako siyang ikasugat. Mao nga dihang nahiduol na siya nako, ako siyang gipangutana.
"Unsa man nang gipunsisokan sa mga tawo diha sa may simbahan, Manang?" Gisukit ko siya. "Nganong may mga polis man diha?"
"Si Padre Christian," tubag sa babayeng hamtong nga daw nabalisa. "Naghikog si Padre Christian. Tua, nagbitay pa sa kampanaryo ang patay niyang lawas."
"U-unsa?"
Ang hamtong nga babaye wala na magpaabot sa sunod kong pangutana. Mibiya na siya sa akong atubangan ug mipadayugdog paglakaw ngadto sa unahan. Nahibilin ko nga naghinuktok sa makadiyot sa iyang gisulti nga nakapasanting sa akong dalunggan.
Pari naghikog? Morag dili ko makatuo. Maong napukaw ang akong kuryosidad. Naikag ko pagtuki sa akong nasayran. Mipadayon ko paglakaw paingon sa simbahan. Buot kong sutaon ang gisulti sa hamtong nga babaye nako.
Mitipon ko sa nagpunsisok nga katawhan sa atubangang bahin sa simbahan. Naghuot. Pero miliotliot gyod ko sa tinguha nga makapaduol pag-ayo sa simbahan.
Tuod, didto sa tumoy sa kampanaryo may nakita kong nagbitay. Nangita pag paagi ang mga awtoridad nga makuha kini gikan sa tumoy sa kampanaryo.
Nagsul-ob og sotana ang tawo nga nagbitay ug may higot nga pisi ang iyang liog. Ug naniga ang akong mga mata dihang naklaro na kini sa akong panan-aw. Bayhon sa usa ka lalaki nga sinati ko na. Ug wala ko magdahom nga alyas lang diay niya ang ngalan nga Ryan. Siya diay si Padre Christian sa tinuod nga kinabuhi. (Taposon sunod gula)