Pangutana nga dili madungog

Dakbayan sa Sugbu

Adlaw’ng Domingo. Nagtinagsok ang mga tawo sulod sa simbahan. Bisan sa kainit sa panahon kay nagsingabot na man ang kuwaresma apan ingon sa wala baleha sa mga tawo nga maduloton nga namati sa homiliya ni Padre Teodor.

Si Lolong, ang iyang sakristan, nga naglingkod igo lang mipitokpitok ang mga mata. Dili siya interesadong mamati sa giwali ni Padre Teodor. May giplano siyang buhaton karon ug nangita siya’g paagi aron molampos siya.

Mipadayon ang pari sa iyang homiliya. Bahin sa tentasyon ang gituki niini. Nalakbitan usab ang bahin sa pagpanapaw.

Nagduka si Lolong. Gilaay na siya sa kataas sa homiliya sa pari. Tungod sa kakatulgon, nabuhian niya ang gigunitang tilingtiling ug mikagulkol kini pagkahagsa sa sementong salog sa simbahan. Gidali niya kini pagpunit samtang nagpasiplat ngadto ni Padre Teodor nga nagpadayon pa sa iyang pagwali.

Human sa homiliya, gipadayon ang seremonyas sa misa. Hangtod miabot ang panahon sa pagpanganta sa pag-awit sa paghalad. Milihok dayon ang mga babaye nga nagbitbit og mga sikpaw. Misuroy sila sa hawanan sa simbahan aron pagkuha sa donasyon sa mga manimbahay nga naghimutang sa mga lingkoranan. Gibantayan sila sa hilom ni Lolong.

Naikag si Lolong sa kadako sa kantidad nga mahipos sa simbahan sa matag misa nga ipahigayon. Nakahunahuna siya nga kawaton niya ang koleksiyon sa simbahan. Magbilin lang siya’g diyotay aron dili mamatikdan nga may milagro siyang gibuhat.

Human sa awit sa paghalad, ang mga babaye misulod sa sakristiya. Gisundan kini pagtan-aw ni Lolong. Nahimuot siya sa hilom nga nagtan-aw sa mga sikpaw nga ilang gibitbit nga pulos nagbug-at sa sulod sa kuwarta.

Wala madugay nahibalik ang mga babaye gikan sa sakristiya. Wala na si Lolong makadipara kanila kay maoy iyang giakusar ang pag-abag sa pari nga nag-andam na sa pan ug bino alang sa pagpangalawat.

Wala madugay gisugdan na ang pagpangalawat. Giabagan si Padre Teodor sa mga lay minister sa pagpakalawat sa mga manimbahay. Mibatig kahinangop si Lolong.

Samtang libang ang katawhan sa pagpangalawat, mihinok siya’g sulod sa sakristiya. Milahos siya sa butangan sa mga donasyon sa simbahan. Iya kining giibanan og dako ug iyang gitagoan sa dapit nga siya ray nasayod. Dayon midali siya pagbalik ngadto sa altar.

Mao usay pagkahuman sa pagpangalawat. Gipadayon sa pari ang seremonyas sa misa. Wala madugay, natapos ang pagsaulog sa misa.

Nanghipos si Lolong sa mga gamit ni Padre Teodor. Ang pari misulod sa sakristiya uban ang mga lay minister ug kadtong mga babaye nga maoy nangolekta sa donasyon. Nahimuot si Lolong nga nagpasiplat kanila.

Human makapanghipos, misulod usab si Lolong sa sakristiya. Didto pa si Padre Teodor sa sulod apan wala na kini magsul-ob og sotana.

"Lolong," sa pari pa, "di ba misulod ka man dinhi sa sakristiya kaganina panahon sa pagpangalawat? Nakita ko ikaw kaganina nga misulod dinhi."

"Oo," ni Lolong pa. "Misulod bitaw ko dinhi, Padre. Ngano man diay?"

"Giibanan man god ang koleksiyon sa simbahan, Lolong,” matud sa pari. "Unsay imong ikasulti niining hitaboa? Ikaw ra may misulod dinhi kaganina."

"Dili madungog, Padre," ni Lolong pa.

"Ayaw pagtinonto, Lolong. Kaklaro sa akong pangutana unya wala nimo madungog?"

"Dili lagi madungog, Padre. Bi, ikaw kunoy akong pangutan-on kun madungog ba nimo."

"Sige. Unsa may imong pangutana?"

"Kinsa man tong babaye nga misulod sa imong kuwarto kagabii."

"Tinuod gyod diay, Lolong, da. Di gyod diay madungog ang pangutana."

Nahimuot sa hilom si Lolong. (Kataposan)