Dugos ni Eva

Gula 260

Mihunong sa pag-umpak-umpak ang sampot ni Rodney tungod sa pag-igot sa salog nga tabla sa karaang balay. Kusog ang pag-igot ug makauulaw kaayo kun makamatngon sila si Iyo Andoy nga nag-perform ming duha.

“Hinayhinaya lang,” giingnan ko siya sa hagawhaw nga tingog.

“Okey,” niya pa.

Tuod man, gihinayan ni Rodney ang pag-indayog. Natigayon gayod ang among pagtagay sa lawasnong kalipay kay wala na man moigot ang salog. Nagdungan mig sangko sa kinapungkayan sa himaya. Misanap sa tagsatagsa namo ka kaugalingon ang tumang kalalim. Dugay nga mikawas si Rodney sa ibabaw sa akong lawas bisan taudtaod na siyang nakapabuto sa iyang kargada nga may silencer. Nag-ungot pa sab ang iyang kargada sa akong pagka babaye. Pero padulong na kini sa pagkahumok.

“Pahawa na diha,” hagawhaw ang akong tingog.

Mipatighulog siya sa akong kiliran.

“Tugnawa dinhi, no,” ni Rodney pa.

“Bitaw,” matud ko.

“Mao ning lugara ang angay puy-an sa mga bag-ong minyo. Dali ra gyung makaanak kay magsige man lag sawsaw agi’g tambal sa katugnaw.”

“Sawsaw ra gyuy naa sa imong hunahuna.”

Mikatawa si Rodney. Unya mitanday siya nako. Nabatyagan ko ang kagahi sa iyang kargada sa dihang iya kining gibag-id kanako. Init kini kaayo.

“Ngano na man sab ang imong kargada nga nangisog na man sab na?” nako pa. “Ni-vibrate tingali ni,” pasiaw niyang tubag. “Naduol man god sa cellsite.”

Wala ko santaa si Rodney dihang kalit siyang mipaibabaw sa akong lawas nga walay sapot. Gipasagdan ko lang siya sa iyang gibuhat. Gikalipay ko ang gihimo niyang palami. Ug sa makadiyot nakalimot ko sa akong problema. -- Sumpayan pa