Dugos ni Eva

Midagan mi si Rodney aron makapalayo sa mga tawo nga migukod kanamo. Miliko mi sa usa ka eskina aron paglipat nila. Pag-abot namo sa laing eskina, miliko na sab kami. Hangtod nga nahisangko mi sa highway. Nag-abot na ang among gininhawa sa kakutas. Nagpanglingi ko sa among gigikanan. Wala na nako makita ang mga tawong armado nga migukod kanimo. Miluag og diyotay ang akong gininhawa.

May motorsiklo nga nagsingabot sa among nahimutangan. Sa akong pagtuo usa kini ka habal-habal kay may carrier man sa masigka kilid niini. Gipara kini ni Rodney. Paghunong niini sa among tungod, gipaangkas dayon ko ni Rodney. Misunod sab  siyag angkas nga nagkalisod tungod sa duha ka bag nga iyang gibitbit.

"Asa ta, Bay," misukna ang driver sa habal-habal."

"Diretso lang, Bay," giingnan ni Rodney ang driver.

Gipadagan dayon sa driver ang motorsiklo. Dihang nagkaduol na mi sa poblasyon sa lungsod sa Balamban, gimandoan ni Rodney ang driver nga ihatod mi  ngadto sa usa ka bukirang barangay sa maong lungsod.

"A-asa man nga barangay?" Nangutana ang driver samtang nagpadayon pagmaneho sa motorsiklo nga among gisakyan.

"Bisan asa, Bay," gikusog ni Rodney ang iyang tingog kay saba man kaayo ang andar sa makina sa motorsiklo. "Ang importante nga makapalayo mi sa lungsod."

"Wa baya koy labot ini, Bay, ha," sa driver pa nga ingon sa nahadlok. "I-igo lang baya kong naghatod ninyo. M-may asawa intawon ko ug mga anak."

"Ayaw kabalaka, Bay," ni Rodney pa. "Dili mi mga daotan tawo. Duna lang miy gustong likayan sa pagkakaron."

Miliko ang driver sa motorsiklo nga among gisakyan pag-abot namo sa usa ka eskina. Gisubay namo ang lapad nga karsada. Apan wala madugay, miliko kami sa gamay nga karsada. Nagtungas na ang motorsiklo subay sa dalan paingon sa bukid. (Sumpayan pa)