Dugos ni Eva

(Gula 195)

Nakahukom kong dili tug-anan si Nang Badang mahitungod sa armas nga akong nakita didto sa lawak ni Mr. Prax Vidoya nga gipailadman sa unlan ibabaw sa kama. Dili ko gustong modako pa ang maong isyu. Ililong ko na lang ang akong nadiskobrehan ngadto sa lagas, sama sa wala ko’y nakita didto sa kuwarto sa among agalon.

Hinuon, wala nako hatagi’g daotang kahulogan ang armas nga akong nakita didto sa lawak sa among agalon. Alang nako, angay gayod siyang magbaton og armas. Kuyaw na man god karong panahona. Tingalig may mag-interes sa iyang kinabuhi tungod sa iyang kadato. Labing maayo nga may ikapanalipod siya sa iyang kaugalingon kun magkinaunsa man. Ang uban ganing mga dato aduna may daghang bodyguards. Mao nga dili na angay pang ikahibulong kun magbaton og armas ang among agalon.

Nianang pagkahapon, sayong mipauli si Mr. Prax Vidoya. Diha ko sa lagwerta sa balay sa ilang pag-abot. Nangguna ko sa mga sagbot nga mihana na’g tabon sa gagmay pang mga tanom sa harden. Midiretso si Mr. Vidoya pagsulod sa balay. Samtang si Paul nagpahimutang sa sakyanan didto sa garahe. Pagkahuman, miduol siya sa akong nahimutangan. Iya kong gipakigsultihan.

“Magpalahi ta karong gabii, Eva,” nagkanayon si Paul.

“Naunsa ka diha?” Misikmat ko.

“Dili ko mosulod sa imong kuwarto karong gabii. Pero gusto ko nga ikaw na usab ang moadto sa akong katulganan sa garahe.”

“U-unsa?”

“For a change, ba. Mas maayo didto sa garahe kay bisan unsa pay atong buhaton, way kasugawnan. Wala tay kabalak-an nga may makadungog sa atong hangos ug agumod.”

Wala ko motingog.

“Magpaabot ko nimo didto sa garahe unyang gabii, ha,” ni Paul pa dayong biya niya sa akong nahimutangan. – Sumpayan pa