Kadtong mahayag nga Bituon sa Bethlehem

Nahipugwat si Ceprus gikang natulog sa dihang maoy nasanggab sa iyang pangdungog ang kagahob sa gawas, ang mga binahihi ug kalangas sa mga karnero ug mga kamel sulod sa kuwadra.

Nganong saba man kaayo ron? Pangutana ni Ceprus sa iyang kaugalingon. Unsa ba kahay hinungdan nga nagkayagaw man ang mga hayop sa gawas?

"Marina, Marina..." giyogyog ni Ceprus ang tuong bukton sa asawa, nagtakilid nga natulog, "Pagmata ra, paminawa, saba kaayo ang mga karnero ug mga kamel sa kuwadra!"

"Ha?" matud ni Marina nga nahaigpot sa pagpukaw kaniya sa iyang bana, "nga-ngano man?"

"Ti-tingalig naay mga kawatan!"

"Kawatan?" ni  Marina pa, "du-duna pa bay mangahas nga mga kawatan karon?"

Nahingangha gayod si Marina. Nasayod siya ug si Ceprus nga ang tawo nga mangawat kun masakpan sa iyang pagpangawat, pagasilotan sa silot sa kamatayon pinaagi sa paglabay og mga bato sa mga tawo ngadto sa kawatan. Mao kini ilang balaod sa tibuok yuta sa mga Muslim. Mao gayod kini higpit nga balaod dinhi sa Bethlehem diin nahasakop kini sa nasud sa Jerusalem!

Miunag bangon si Ceprus ug gisunod sa asawa. Gitukas sa bana nga tabil nga luna sa ilang gipuy-an nga tent kun tulda. Nakurat sila sa ilang nakita kay ang duha ka mga matang sa mananap, kamel ug karnero, ingon sa nagbinag-iray sa ilang mga lawas ug walay usa nga naglubog sa pagkatulog. Ang pipila niini nagngulob ug ang uban mibahihi. Tingali, tungod kini sa kausaban ug kalahi sa ilang nakita.

Ang nakapahibulong usab nila ni Ceprus ug Marina mao ang hilabihan nga kahayag gikan sa kahitas-an nga wala gayoy bisan gamay na lang panganod ang nakasalimbong. Hilabihang hayaga gayod sa dakong bituon nga karon pa kini mahitabo sa ilang kinabuhi. Talagsaon ra gayod kaayo ang mao nga kahayag!

"Dali," matud ni Ceprus nga mikablit sa asawa, "pukawa, pukawa si Bernadeth og pagawasa!"

"Ha? Pagawason?" ni Marina nga daw nagduhaduha sa pagsugot  sa sugo sa bana, "nga-ngano man?"

"Sige lang! Pagawasa lang!" ni Ceprus na usab.

Gipukaw gayod ni Marina si Bernadeth, ang bugtong anak nilang dalaga. Iya kining giagakay paingon sa gawas sa ilang tulda.

"Ngano man, Ma?" sa anak pa, "u-unsa man diay nahitabo?"

"Ku-kuan, tan-awa..." agda sa inahan, "hayag gyod kaayo ang dakong bituon ug karon pa kini mahitabo nga dunay ingon niana kahayag sa langit!"

"U-unsa man nang giingon mong hayag, Ma?" Sukna sa dalaga nga mahibudngon kaayo. "Unsa man 'na siya?"

"Aw, tuod no....?" gilingi sa inahan ang anak. Nasayod siya, dugay na, nga walay kahayag si Bernadeth -- unya, pakit-on niya kini sa kahayag?

Si Ceprus nga nahalingi ni Marina ug sa anak dalaga, natandog sa kamatuoran sa iyang nakita. Miduol sa pinangga niyang anak ug migakos. Piit nga paggakos nga tugob sa pagmahal nga nahalugayan sa tumang kaluoy.

"Hangad, Bernadeth," hinay'ng sulti sa amahan, "hangda ang mahayag kaayong bituon sa langit bisan dili mo kini makita...."

Mihangad gayod si Bernadeth bisan walay aninag nga iyang nakita sa langit. Apan...

"Ayay!" nahaigking siya sa kakalit, "unsa man ni, Ma, morag giduot ang akong mga mata. "Ug unya iya kining gikapkipat ug gitrapohan sa iyang duha ka mga palad. Milingi siya sa gigikanan sa tingog sa iyang inahan. Gihakop niya ang nawong ni Marina. "I-ikaw ni, Ma?" Milingi usab dayon siya sa  tuo niya nga dapit. "I-ikaw si Tata Ceprus....?"

"Na-nakakita ka na, Bernadeth!" ni Mama niya nga miambak-ambak sa tumang kalipay.

"Sa-salamat!" malipayon usab nga migakos si Ceprus sa anak. "Salamat nga nakakita ka na, Bernadeth..."

Mihangad silang  tulo sa langit. Wala na batia ni Bernadeth ang

 kasulaw.

"Mao na tingali kana," gitudlo ni Ceprus ang dakong bituon nga midan-ag sa tumang kahayag, "ang giingon sa manalagna nga dakong bituon ug misubang na gyod karong gabhiona, nga nagpasabot nga natawo  na ang bata nga ilhong maoy Hari sa katawhan sa tibuok kalibotan. Ug ang pagkakita karon ni Bernadeth sa kahayag, maoy milagro ug langitnong kaluoy gikan sa Diyos...." (Kataposan)