Si Magdalina ug ang kangitngit
Eksakto gayod nga alas onse sa kagabhion sa paghiabot ni Felix sa barangay Sapangan. Nagpakyaw siyag taksi gikan sa siyudad. Gituyo niya nga gabii ang iyang iabot sa ilang dapit tungod kay aduna siyay gustong sutaon. Ug karon nahiabot na gayod siya. Apan wala niya palahosa ang taksi sa tungod sa ilang pinuy-anan. Naglakaw na lang siya paingon didto.
"Ang imong asawa, Felix, nagdula og kalayo," nahinumdom siya karon sa taho sa iyang inahan samtang siya nagtrabaho didto sa
Sa sinugdan wala siya motuo sa maong taho. Nagtuo siyang gusto lang daoton sa iyang inahan ang kadungganan sa iyang asawa. Wala man god ing gusto ang iyang Mama Linda nga si Magdalina ang iyang maasawa.
Apan diyang si Erlyn (ig-agaw ni Magdalina) mao nay nisumbong kaniya sa binuhatan sa iyang asawa pinaagi sa pagsulat ngadto kaniya, inanay na siyang nakombinser sa pagtuo nga may milagro gayod nga gibuhat ang iyang asawa.
Mao nga mipauli siya karon nga wala sa panahon. Gusto niyang mamatud-an kun unsa katinuod ang mga taho nga iyang nadawat nga ang iyang asawa milunong sa lapok sa pagpakasala.
Mikuba ang iyang dughan sa dihang nahimuntog na siya sa tugkaran sa ilang balay. Hinay ug mainampingon siyang mipaduol sa balay. Hapit na lang dili siya moginhawa aron dili siya mamatikdan. Nag-amping siya nga dili makamugna og kasikas.
Paghitungod niya sa pultahan sa balay mihunong siya. May gikuot si Felix gikan sa bolsa. Nadala sa paghulbot niini ug keyholder nga naglangkob sa daghang mga yawe. Usa sa mga yawe nga anaa niini mao ang duplicate sa yawe sa pultahan sa ilang balay nga diha na kaniya sukad sa wala pa siya molangyaw ngadto sa Manila. Giablihan niyag hinay ang pultahan. Misulod dayon siya.
Paghimuntog niya sa sala, may nabati siyang pinugngang kasaba nga naggikan sa ilang lawak. Mitingkag ang iyang mga dalunggan. Mipaduol siya sa kuwarto.
Ingon sa misaka ang tanang dugo ni Felix sa iyang ulo. Dihadiha gikuha niya ang pistola gikan sa iyang bag. Unya sa
"A-ayaw, Felix, ma-maluoy ka ... Hu-hu-hu..." mihilak kini nga nagpakiluoy sa iyang atubangan.
"Dili ko mansahan ang akong mga kamot sa imong dugo, Magdalina," matud ni Felix. "Apan kinahanglang mokanaog ka karon dayon ning akong panimalay."
"U-unsay buot mong ipasabot?"
"Palayo kanako, Magdalina. Wa na koy pagsalig kanimo. Busa samtang wa pa nimo kapun-i ang imong sala kanako, biya na ning akong panima'y. Palayo kanako kay dili ko buot nga mabulingan pa ang akong pagkatawo sa hugaw mong binuhatan."
Hinay nga nanaog si Magdalina sa balay. Didto sa gawas gilamoy kini sa kangitngit. – Kataposan
- Latest
- Trending