Dugos ni Eva

Gula 128

Dihang nakakanaog na ko gikan sa sakyanan, gigunitan ko sa duha ka lalaki ug gibitad paingon sa labong kaayong kasagbotan sa bakanteng lote.

“Buhii ko!” Nagpanglugnot ko sa tinguhang makalighot.

“Ayaw na lang paglangas, Miss,” giingnan ko sa usa sa duha ka lalaki nga migunit nako. “Wala ka nay mahimo pa.”

Giguyod ko nila paingon sa taliwala sa kasagbotan. Si alyas Junhan ug lain pa nilang kauban nagsunod kanamo sa igong gilay-on. Dihang layo na kami sa karsada, nanghunong mi. Apan wala molugak ang paggunit sa duha ka lalaki kanako.

“Nganong inyo kong gidala dinhi?” Wala koy girumbo sa akong pangutana.

“Maayo dinhi, Miss Eva, kay walay makatugaw nato,” si alyas Junhan maoy mitubag dungan ang pagdagkot og sigarilyo.

Nabatyagan ko nga inanay’ng milugak ang paggunit sa duha ka lalaki nako. Wala ko mag-usik og panahon. Hinurot ang tanang kusog, mikalit kog lugnot. Nabuhian ko nila. Midagan ko pahilayo nila. Walay tumong ang akong pagdagan. Ang importante mao nga makapalayo ko gikan nila aron dili ko mahulog sa kaalaotan.

Apan migukod ang upat ka lalaki nako. Wala pa gani ko makadagan og layo, naapsan ko sa duha ka lalaki nga tulin kaayong migukod nako. Nagpanglugnot ko apan hugot na kaayo ang ilang paggunit nako. Halos dili ko makalihok sa kahugot. Gidala ko nila ngadto sa nahimutangan ni alyas Junhan ug lain pa nilang kauban.

“Andama siya,” nagkanayon si alyas Junhan. “pabayron ta siyag mahal sa iyang paghago nato sa paggukod kaniya.”

Dihadiha gilangkat sa usa ka lalaki ang gisul-ob nakong blouse. Gilaksi sab niya lakip ang akong bra. Gisunod niyag hubo ang karsones nga akong gisul-ob. Mikisikisi ug milimbaglimbag kog maayo. Apan wala koy nahimo kay hugot kaayo ang paggunit kanako sa duha ka lalaki. -- Sumpayan pa