Dugos ni Eva

Gula 79

Nakita ko sa panagway ni Rodney ang tumang kabalisa. Ingon sa natarantar siya pag-ayo ilabi na nga nagpadayon ang pagpanuktok didto sa front door.

“Pag-ilis dayon,” giingnan ko siya. “Ug sibat. Adto agi sa pultahan sa kosina.”

Mikiros si Rodney. Nagdaling nag-ilis. Pagkahuman, mainampingon siyang migawas sa kuwarto ug nagdaling mipaingon ngadto sa pultahan sa kosina.

Nagpadayon pa gihapon ang pagpanuktok didto sa front door. Sa akong banabana, nakagawas na si Rodney sa pultahan sa kosina. Migawas ko sa akong lawak human makailis. Mitadlas ko sa sala aron ablihan ang pultahan sa atubangan sa balay. Pagkatukas sa palid, mibantang sa akong atubangan ang bayhon ni Mama Betty.

“Kadugay ba nimong nakaabli?” May diyotay’ng kagahi ang tingog ni Mama.

“Nakatulog ko, Ma,” namakak ko.

“Natulog ka lang nga nagpabiling bukas ang telebisyon?” Sukit ni Mama nga misulod na sa sala ug nakita ang TV nga nalimtan nako pag-off.

“Sorry, Ma,” mao ray akong gikatubag.

“Wa pa ba mahiuli si Papa mo?”

“W-wa pa man, Ma...”

“Hubog na sab tingali kadtong kanahan.”

“Sagdi lang god na si Papa, Ma. Iya man nang kalipay. Wa man bitaw ta niya pasagdi. Wa man siya magkuwang nato.”

Nahilom si Mama. Iya kong gibiyaan sa sala. Misulod siya sa lawak nila ni Papa. Misulod na lang sab ko sa akong lawak ug mihigda. Samtang naghigda, maoy akong gihunahuna ang nahitabo dili pa lang dugay. Gikuyawan ko karon nga naghunahuna nga hapit gyud mi masakpi si Rodney sa akong inahan. -- Sumpayan pa