(Gula 9)
Wala ko makatutol sa gibuhat ni Reuben kanako. Bisan nakalitan apan wala ko mag-over react. Mao na lamay akong naamgohan nga nakigtigi na ako sa pagpakighinagkanay kang Reuben. Unang higayon nga natagamtam ko ang katam-is sa halok sa usa ka lalaki. Nabatyagan ko ang dili ikahubit sa pulong nga kalalim.
Gipasandig ko ni Reuben sa bungbong sa kuwarto. Gikaligoan ko niyag halok. Gikan sa akong ngabil, ang iyang paghalok miaginod ngadto sa akong dalunggan ug dayon na ngadto sa akong liog. Buot niyang tangtangon ang bra nga akong gisul-ob apan gipugngan ko ang iyang kamot.
“Pasagdi ko,” ni Reuben pa sa tingog nga maguwang lang sa hagawhaw.
Wala na ko mo-ik. Gilahos na gayod pagtangtang ni Reuben ang akong bra human niya matangtang ang butones sa blouse nga akong gisul-ob. Unya iyang gihagkan ang duha ka bus-ok nga butang sa akong dughan. Napahit ko ang akong wait tungod sa gibati kong kalalim sa iyang gibuhat. Mora kog mawala sa kalibotan. Mihangos ko.
Nakapanguma ko sa buhok ni Reuben dihang iyang giitlib-itlib og hinay ang daw pasas sa tumoy sa bus-ok kong dughan. Giganahan kog maayo sa iyang gibuhat. Samtang gihagkan niya ang akong dughan, lihokan usab kaayo ang iyang mga kamot nga nagpanghiram sa ubang sensitibong bahin sa akong lawas.
Aron maplastar mig maayo, gipahigda ko ni Reuben sa iyang deck. Unya mipahimutang siya sa akong ibabaw. Subli niyang gihagkan ang akong ngabil, dalunggan, liog ug dughan. Samtang ang tuo niyang kamot mikuot sa ilawom sa akong underwear. Duna siyay gigunitan didto nga daw sa nakapakuryente sa tibuok kong kalawasan. Mora kog nalimot sa kalibotan tungod sa kalalim nga mikuyanap sa akong kinatibuk-an.
Apan may nahibilin pa gayod kanako nga diyotay’ng alimatmat. Kay sa dihang mihana na si Reuben paghushos sa akong underwear, nakahimo pa man ko sa pagpugong sa iyang kamot. Gisanta ko siya sa buot niyang pagabuhaton nako.
“Pasagdi lang god ko, Kaycee,” hangyo ni Reuben.
“I’m sorry, Reuben,” matud ko. “Pero dili pa ko andam sa gusto mong mahitabo tali kanato.” – Sumpayan pa