Sa laing higayon, nagtambayayong kami si Rodney pagkatkat paingon sa pungkay sa himaya. Namatikdan ko nga samtang nagkadugay, nagkanindot ang performance ni Rodney sa dula sa kama. Nagdungan mig abot sa ikapitong langit.
"Mopauli na ko," ni Rodney pa dungan ang pagbangon.
"Ayaw una," gipugngan ko siya.
"Nga-ngano man?"
"Mopauli ka lang diay nga walay sera-gana?"
Ingon sa nakasabot si Rodney sa akong pasumbingay. Mikidlap ang iyang mga mata taliwala sa kangitngit. Nahimuot siya sa akong gisulti.
"Okey," niya pa. "Ikaw ang matuman."
"Basta ayaw baya gyod ko pasagdi kun unsay mahimong linugdangan niining atong gibuhat, ha," paraygon ang akong tingog.
"Dili lagi. Salig nako, Eva."
Unya inanay ming naanod sa kalimbatianon sa higayon. Giukoban ni Rodney ang akong mga ngabil. Dayon gikaligoan niya ang akong lawas sa mainiton niyang mga halok. Mikiat sab ang iyang mga kamot sa pagpanghikap sa sensitibong parte sa akong lawas. Ang iyang gihimo nagsugnib og dinagaang sa kalalim sa akong kaugalingon.
Kalit mikawan ang akong sampot gikan sa katre dihang nahikapan ni Rodney ang daw mani nga misiwil sa ibabaw nga bahin sa lutak sa akong pagka babaye. Mora kog nakuryentehan dihang iya kining gihimas-himas. — Sumpayan pa