Ang wala mahala maoy miunong sa inahan

Naghinuktok si Nang Coring sa gilingkorang silya sa ilang terrace. Ang iyang panan-aw layo og naabtan didto sa gawas. Gipaabot niya ang pagpa-uli ni Phoebe. May mga luha nga gustong molugwa sa iyang mga mata, apan gipugngan niya ang iyang kaugalingon nga dili dag-on sa iyang emosyon.

“Hain na ang pinangga mong anak, Ma?”

Nakaila si Nang Coring sa tag-iya sa tingog nga diha sa iyang luyo. Hinay siyang milingi.

“Nakalimtan na ko ni Phoebe, Linda.” Miginhawag lawom si Nang Coring. “Nakalimot na siya sa iyang inahan.”

Nanghupat si Linda nga mitupad paglingkod kang Nang Coring sa gikuha niyang laing silya. Daghan nag kunot ang agtang sa iyang inahan. May mga uban na sab ang buhok niini. Naluoy siya sa iyang inahan.

Kaniadto dako ang iyang kahiubos niini. Duha ra silang magsuon, si Phoebe ug siya. Magulang niya’g duha ka tuig si Phoebe. Ihid siya sa pagbati sa iyang inahan. Sa iyang pamatyag, way pagmahal kaniya ang iyang Mama Coring. Si Phoebe ang pinangga niini.

Bisan unsa ang gustong paliton ni Phoebe, basta maabot lang sa ilang inahan, ihatag gayod niini ngadto sa iyang igsuon. Samtang siya, moagi unag kasaba una siya paliti sa iyang gipangayo. Mas dako usab ang kuwarta nga ihatag sa ilang inahan kang Phoebe kay kaniya sa nagtungha pa sila sa college.

Nursing ang gikuha ni Phoebe, nga karon, lisensiyado na ug nagtrabaho sa usa ka inilang ospital sa siyudad. Mao usab untang kursoha ang gusto niyang kuhaon apan gibalibaran siya sa iyang inahan kay dakog gasto. Pagka maestra ang gipakuha kaniya. Nagtudlo siya karon sa usa ka public elementary school sa ilang lungsod.

Managsama pa silang dalaga si Phoebe karon.

Apan ang kahiubos niya sa iyang inahan gipulihan sa kaluoy. Anak siya. Mipatigbabaw gayod ang iyang pagbati isip anak ngadto sa iyang inahan.

“Nasayop ako, Linda...anak.” Mikarat ang tutonlan ni Nang Coring nga misulti. “Si Phoebe nga akong gipalabi, tua sa layo, di gani nako mahikap ug ikasulti. Wa na makahunahuna sa pagpauli dinhi sa atong lungsod aron makita niya ako.”

Sayong nabiyuda si Nang Coring. Usa ka piloto sa commercial airlines ang iyang bana. Na-crush ang ayroplano nga gidala niini. Dakog nakubra si Nang Coring sa kompaniya sa gitrabahoan sa iyang bana, ingon man sa SSS. Pensiyonada usab siya karon. Gawas niini, dako silag kalubian ug kamaisan sa ilang dapit.

Si Linda ra ang bugtong gikauban ni Nang Coring sa ilang balay.Maoy nagsilbi kaniya. Maoy miunong kaniya.

“Mopauli ra gihapon si Phoebe, Ma.” Gialam-alaman ni Linda ang inahan.

Nanglingo-lingo si Nang Coring.

“Nalimot na siya kanako, Linda, ingon man kanimo. Gidagit na siya sa mauswagong siyudad. Tua na ang iyang pagbati didto.” May mga luha nga nanglugmaw sa iyang mga mata. Wala na niya kapugngi ang iyang kaugalingon. “Pasayloa ako, anak.”

Gigakos ni Linda ang inahan. “Ayaw kaguol, Ma. Di ko ikaw biyaan. Di ko ikaw pasagdan. Unongan ko ikaw sa tibuok mong kinabuhi.”

Hibatyagan ni Linda ang hugot nga paggakos kaniya sa iyang inahan. Miluag ang iyang dughan kay dugay nang panahon nga gikamingawan niya ang maong gakos sa inahan. – Kataposan