Teves names Roberto Tan as acting treasurer

Nalubos gyud ang akong pagtuo nga nalisoan na sa maayong pangisip si Manang Jeny. Sus, laliman ka nga human sa among panihapon, ang puting kanding nga laki (semana pa lang niyang napalit sa tabo sa San Antonio), gipasaka man niya sa itaas sa among balay. Ug unya, gipasulod pa gyud ni Manang Jeny sa iyang kuwarto.

"Manang Jeny, ibalik na'g higot sa silong ang laking puti nga kanding tipon sa napulo ta ka mga kanding, uy! Unsa man,  idulog mo sa kuwarto ang puting kanding? Na, baliwon ka, Nang, uy! Lintian ka!"

Apan kalma kaayo nga mitutok nako si Manang Jeny.

"Espesyal ug lahi ang maong puting kanding, Dong Dave! Dili siya kasarangan nga kanding! Mao bitaw nga bisan may napulo na kita nga binuhing mga kanding, gituyo ko gayud sa pagpalit ang puting kanding sa taboan sa San Antonio! Di pa ka makasabot kon sultihan tika sa tinuod, Dong Dave...!"

Nakapanglingo ko nga mipasiklap kang Manang Jeny. Wa ba kaha mapasari sa kagutom ang magulang kong babaye diha sa way puas niyang kakugi sa pagtikad sa among luna sa banika? O, wa ba kaha siya gabai sa daghang mga ulitawo nga naghalad sa ilang gugma kaniya, apan ang tanan iyang gibalibaran ug giyam-iran? Sa edad nga 20 sa pagkakaron wa pa gyud manguyab ang akong magulang babaye. Gitingub man gud ni Manang Jeny ang iyang panahon sa pag-amuma kanako ug sa among  mga tanom sa banika, sa pagpamuhi og hayupan, alang sa iyang tahas kanako sa pagpaeskuyla sa hayskol ug kolehiyo damlag. Sa edad ko karon nga 14 nga anaa na sa 3rd year high school sa among baryo, miabag gyud sab ko sa tanang mga buluhaton sa balay ug sa among uma. Sukad sa pagka-ilong tuwapos namong Manang Jeny sa among mag-uumang ginikanan, ang magulang kong babaye mao na ang miabaga sa tanang kaakohan, sanglit duha lamang kaming mga anak sa mitaliwan na namong ginikanan.

Puyra buyag, tungod sa kakugi ni Manang Jeny ug sa akong pag-abag kaniya, wa gyud mi maglisod sa among pagpuyo sa among baryo. Misanay ang among manokan, baboyan, kandingan ug bakahan. Ang among turong kabaw maoy nahimong badibadi sa pagdaro sa among patag nga luna sa banika. Lalim ka, nga sa pagtungtong pa lang nako sa edad nga 10, makamao na ko modaro sa among uma. Mao bitaw nga pinangga gyud ko ni Manang Jeny ug gipasaligan nga pahumanon gyud ko niya sa pagtungha sa kolehiyo.

Apan sukad lang lagi mapalit sa magulang kong babaye ang laki nga puting kanding, namatikdan kong may kausaban na ang panglihok ni Manang Jeny. Halos kada oras na niyang hapuhapon ang balhibo sa puting kanding ug ang bungot niini. Katingalahan man sab gud ang putinig kanding kay dili man mokaon og sagbot. Kan-ong mais o humay ang ipakaon ni Manang, nga paresan og sud-an nga tinula o sinugbang isda o dili ba, sardinas. Ug kanunay ko na nga namatikdan nga makigsulti si Manang sa maong kanding. Mao lagi, nga nagduda ko nga nalisoan na sa maayong pangisip si Manang Jeny. Ug misamot pa gayud ning gabhiona, kay gidulog na gyud niya sa sulod sa iyang kuwarto ang laki nga puting kanding. Ahaka uy!

Kaadlawon pa gani, nahigmata na ko. Nadungog man gud nako nga may gikasulti si Manang Jeny sulod sa iyang kuwarto. Naklaro ko ang ilang panagsulti.

"Jeny, salamat nga nahibalik na ko sa akong matuod nga pamayhon! Pinaagi nimo, nasumpa ang tunglo kanako sa akong amahan nga engkanto. Bugti niini, isaad ko nga higugmaon ko ikaw...!"

"Oo, Frederickwel! di ka na gyud puting kanding...!"

Sa akong paglili, maoy nasugat sa akong panan-aw sa sulod sa kuwarto, si Manang Jeny nga nakig-lips to lips sa usa ka puti ug guwapong lalaki. Sus, pulos na hubo ang ilang mga lawas! — Kataposan