Nagpakitang gilas

Dear Dr. Love,

Magandang araw po sa inyo at gayundin sa inyong mga kasa­mahan sa malaganap ninyong pa­hayagan.

Ako po si Romel Teodoro, 28 years-old, tubong Antique at kasa­lukuyan pong nakapiit dito sa pam­bansang bilangguan sa salang pagpatay ng tao (homicide).

Naglakas-loob po akong lumi­ham sa inyo para mailathala ang kasay­sayan ng aking buhay. Uma­asa po akong sa pamamagitan ng pagla­lathala ninyo ng liham kong ito, may­roong mga maunawaing pusong makakabasa nito at ma­kikipagka­ibigan sa akin sa panulat.

Napakalungkot po ng buhay ko dito sa kulungan.

Dati po, kabilang ako sa mga nag­sisikap na makapag-aral noon upang makamit ang magagandang pangarap sa buhay.

Pero ang lahat na pangarap na ito ay ipinagkait sa akin ng tadhana dahil sa isang insidenteng naging daan para ako ay makalaboso.

Naganap po ito isang araw ha­bang ang aking grupo ay nagka­karoon ng kaunting kasiyahan.

Masaya kaming nag-uumpukan kasama ang aming mga kaibigang babae. Walang anu-ano, mayroong mga lalaking lasing na lumapit sa aming umpukan at binastos nila ang mga kasamahan naming babae.

Noong una, pinakiusapan namin ang mga lumapit na kalalakihan na huwag naman nilang bastusin ang aming mga kaibigang babae.

Imbes na makinig, lalo lang nilang binastos ang mga ito.

Nauwi ang pakiusapan sa kom­prontasyon at sa hindi magandang insidente.

Nagpambuno kami ng mga la­laking ito at hindi namin sukat aka­lain na mayroon pala silang dalang matalas na kutsilyo.

Naagaw ko ang kutsilyo ng isa sa kanila at naisaksak ko ito sa kalaban ko.

Pagdating ng kaso sa hukuman, inangkin ko ang pangyayari at nag­depensa na nagawa ko lang iyon dahil sa pagtatanggol sa aming kara­­patan kontra sa kanilang pamba­bastos.

Gayunpaman, nakulong pa rin ako kaya nandito ako sa pamban­sang bilangguan.

Umaasa po ako na sa pamama­gitan ng inyong column, magkaka­roon ako ng mga kaibigan sa pa­nulat para mapawi naman ang aking kalungkutan.

Tanging ang inyong column na ito ang aking inaasahan na makaka­tulong sa akin para mabawasan ang aking pagdadalamhati sa sinapit ng aking buhay.

Hangad ko po ang patuloy na pagtatagumpay ng inyong column na Dr. Love at asahan po ninyong ma­nanatili akong tagasubaybay ng inyong pitak sa malaganap ninyong pahayagan.

Maraming salamat po at more power.

Lubos na gumagalang,

Romel Teodoro

126 Bldg. I, M.S.C.,

Camp Sampaguita,

Muntinlupa City 1776

Dear Romel,

Hindi masama ang ipagtanggol ang kababaihan sa mga namba­bastos sa kanila.

Pero dapat na pairalin ang ka­hina­hunan at huwag pahintulutang ma­mayani ang init ng ulo at sika­ping maiiwas ang kasamang kaba­baihan sa anumang gulo. Siguro naiwasan ninyo ang kompron­tasyon kung nagreport kayo sa barangay sa inasal ng mga lasing na lalaki.

Kung hindi kabisado ang isang lugar na pagdarausan ng kasa­yahan, sikaping makipag-ugnayan sa mga opisyal ng barangay para maiwasan ang gulo. Maaaring ang mga lasing na kalalakihan ay naya­bangan sa grupo ninyo kaya kayo nilapitan.

Hindi talaga magandang bina­bastos ang mga babae, pero maa­aring kaya ginawa ito ng mga lala­king lasing ay dahil talagang nag­hahanap lang sila ng gulo. Umiral ang ere sa insidenteng ito sa mag­kabilang panig kaya nauwi sa rambulan at pagka­buwis ng buhay.

Sana, magsilbi na itong magan­dang aral sa iyo at sa inyong grupo na kung mayroon kayong kasa­yahan na may kasamang inuman, huwag nang magsama ng mga babae para lalo pa’t sa ibang lugar na hindi ninyo kontrolado ang sitwasyon.

Isa pa, hindi rin dapat na uma­abot sa ilalim ng gabi ang pag­sasaya lalo pa’t ang lugar ay walang seguridad para makaiwas sa gulo at pagpasok ng masasa­mang elemento.

Pagbutihin mo ang pagpapa­ilalim sa rehabilitasyon para mabilis ang paglaya mo sa kulungan at sika­ping huwag nang maulit ang naganap na insidente.

Dr. Love