Dear Dr. Love,
Ako po ay si Oliver Aurellana, 28 taong-gulang at kasalukuyang nagsisilbi sa hatol sa aking walong taong pagkabilanggo sa pagkakapatay sa isang lalaking kinakasama ng isang suki ko sa tricycle. Hindi sinasadya ang pagkakapatay ko sa kanya. Udyok lang ng awa sa pambubugbog niya sa kanyang asawa.
Pero ako ang sinisisi ng babaeng iniligtas ko sa pananakit ng kanyang kinakasama at sinabihang pakialamero ako. Hindi ko ganap na maunawaan kung bakit ako pa ang sinisisi sa pangyayari. Narito po ang kasaysayan ko.
Ako po ay binata at ang hanapbuhay ay magpasada ng tricycle na binili para sa akin ng aking ina para magkaroon ako ng hanapbuhay.
Marami akong suking pasahero at isa na dito si Jenni, isang nurse sa Lucena Memorial Hospital.
Hatid-sundo ko siya sa ospital sa gabi at madaling-araw. Sa loob ng dalawang taong pagsakay niya sa aking tricycle, napalapit na ang loob ko sa kanya. Tatlumpu’t limang taong gulang na siya.
Bagaman nahulog na ang loob ko sa kanya, hindi ko masabi sa kanya ang damdaming namamahay sa aking dibdib. Unang-una, ate ang turing ko sa kanya at alam kong mayroon siyang kinakasama.
Noon kasi, hindi ko alam kung kasal siya sa nasabing lalaki. Pero sa loob ng panahong pasahero ko siya, madalas siyang umiiyak. Marami siyang pasa sa braso at kung minsan, mayroon siyang sugat sa mukha. Alam kong isa siyang battered wife. Kung tinatanong ko siya kung bakit palagi siyang bugbog-sarado, ang sabi niya sa akin, away mag-asawa lang daw.
Noong gabi ng Okt. 6, 2001, susunduin ko si Jenni sa kanilang bahay pero nakita kong maraming tao sa harap-bahay. ‘Yon pala, nakikiusyoso sila sa pag-aaway ni Jenni at ng kanyang asawa.
Nagtanong-tanong ako kung ano ang nangyari at nabatid kong binugbog na naman si Jenni ng kanyang asawa. Sigaw nang sigaw ito sa loob ng bahay.
Nabatid ko rin na si Jenni ay kabit lang ng lalaking yaon at mayroon itong tunay na asawa na taga-Pagbilao.
Biglang bumukas ang pinto ng bahay at lumabas si Jenni na nagtatakbo. Nakasuot lang siya ng panty at hubad sa dakong itaas ng kanyang katawan.
Hinabol si Jenni ng kanyang kinakasama.
Nanghilakbot ako nang makita ko na puro pasa ang katawan ni Jenni. Dumudugo ang kanyang ilong at maitim ang paligid ng kanyang mata.
Nagtakbuhan ang mga taong nasa harap ng bahay. Biglang may naramdaman akong silakbo ng galit sa dibdib at awa ang namahay sa akin sa sitwasyon ni Jenni.
Sa aking galit, pinagsasaksak ko ng screw driver ang kinakasama niya hanggang sa mabuwal na ito sa lupa na wala na palang buhay.
Inaresto ako ng mga pulis dahil napatay ko raw ang lalaki na lasing na lasing.
Nang malaman ng aking ina ang nangyari, ako rin ang sinisi niya. Hindi raw ako dapat na nakialam sa away ng mag-asawa.
Galit na pinagsabihan din ako ni Jenni sa aking panghihimasok. Kung hindi raw dahil sa akin, buhay pa sana ang kanyang kinakasama.
Tumulo ang luha ko sa paninising ito ng mga taong mahal ko sa buhay.
Naririto ako ngayon sa Muntinlupa at pinagbabayaran ang pagkakasalang nagawa.
Malungkot man ako dito sa loob, ang tanging pang-alo ko na lang sa sarili ay matapos na ang hatol na iginawad sa akin. Hangad ko rin pong magkaroon ng mga kaibigan sa panulat.
Gumagalang,
Oliver Aurellana
Student Dorm, MSC, Camp Sampaguita,
Muntinlupa City 1776
Dear Oliver,
Naging isang magandang aral sa iyo ang insidenteng yaon na sa pag-aakala mo ay pagliligtas sa lihim na minamahal mong babae.
Ang akala mo ay nakagawa ka ng kabayanihan sa mata ng babaeng nais mong mailigtas sa pambubugbog ng kinakasama.
Huli na nang mapag-isip mo na galit sa iyo ang babaeng lihim mong minahal dahil napatay mo ang kanyang kinakasama. Na sa kabila ng pagiging isang battered wife, mahal pa rin niya ang lalaking bumubugbog sa kanya.
Balintuna talaga ang buhay. Huli na nang matanto mo na naging pabila-bigla ka sa pag-aksiyon. Sa mata ng mga mahal mo sa buhay, isa kang pakialamero.
Sana, pagbutihin mo na lang ang pagbabagong-buhay sa loob at ituloy mo ang pag-aaral para maging handa ka sa nalalapit mong paglaya.
Dr. Love