Bakya: Ang Nahanawng Balak sa Aspaltadong Kadalanan Karon

Kaniadto, ang matag bagtok nga nahimo

Sa lumad mong mga lapalapa --

Daw huni nga mananoy sa kinaiyahan,

Sama sa ritamo sa balak ni Vicente Ranudo

Nga imong gitugtog sa kasingkasing

Sa mga aseros nga naghaw-ang;

Sa nagkuros nga kadalanan sa dakbayan.

Matag dapat sa mga tiil sa kinabuhi,

Hilom mong giantos ang mga kasakit --

Gani ang luta sa mga kaakohan,

Nga nahulman sa mapailobon mong dughan,

Nagtala sa inadlawng kasugiran

Ngadto-nganhi sa ilang mga paglakang.

Bisan nahanaw na ang mga tunob

Nga nahulad sa mga tiil ni Maria Clara,

Sama nga nahanaw ka na usab

Diha sa gugma sa modernong Pilipina --

Apan may handomanan kong gibilin

Sa natad sa tiunay kulturang tabonon.

Sa kamingaw sa imong pagtalikod,

May gugma pa nga nawili sa imong bayhon,

Kay kanimo natagik ang matahom balak,

Timailhan sa tiunay gyod nga Arte --

Mahanaw ka man o mawala na sa dayon

Buhi ka kanunay sa sulod ning dughan...!