“Biniyaan sa Kapalaran”

Gipukwat ko ang akong mga mata
Bugtong sa kamingaw sa payag ako nagpauraray
Ning kasingkasing nagbakho sa tumang kasakit
Sa kawili sa kalipay kanus-a ko pa ikaw madakpan?

Kauban ko niining barung-barong
Lapis nga kanunay kong gikuptan
Ug papel nga akong giduyan-duyan
Sa hunahuna nga gikuha ni Bathala.

Ang kahaw-ang padayong miulipon
Ug mga lusok sa luha walay hunong sa pagbaha
Sa kinabuhi nga nagpas-an sa mga pag-antos
Biniyaan sa mapahimuslanon nga kapalaran.

Kadulom ang mihabol sa akong pagkatawo
Mga danguyngoy nga gustong mopahilayo
Sa mga kamot kansang gihigtan sa kauyamot
Gibitad paingon sa itom nga panganod.

Wala! Wala ko’y sala!