Ang Payong

Kahinumdom ko sa una, imo ko gihatagan og payong. Ingon ka dili ka ganahan nga magpauwan ko. Kahibalo man gud ka nga tapulan gyud ko mag-dala og payong. Hasulan ko. Bug-at sa bag. Kadaghan naman nahitabo nga magdala ko’g payong unya moundang og uwan. Pero, ingon man ka dili ka ganahan mabasa ko sa uwan kay masakit unya ko. Ug sa tanan, dili gyud ka ganahang masakit ko.

Kahinumdom gyud kong mu-text ka nako sa una kung mouwan...”O, ayaw kalimti og dala imong payong ha...” Bisag dili pa ko ganahan, ako nalang dad-on. Ingon man ka. Patuo man ko nimo.

Pilang uwana napud ko naprotektahan sa payong nga imong gihatag. Payter sad diay magdala no kay dili man diay grabe kahasul. Mas hasul ang mabasa. Labi nag layu-layo ka pag baktason.

Pero sa pag-abot sa usa sa labing kusog nga bagyo diri sa amu-a, naguba ang payong nga imong gihatag. Kato pa gyung panahuna. Kato pa gyung grabe jud kaayo ang bagyo. Naghuwat kong makadawat og text gikan nimo na dili ko magpabasa...pero wala gyuy naabot.

Nahuman nalang katong bagyo...wala gyud koy nadunggan nimo.

Guba na ang payong nga imong gihatag uy, dili nimo pulihan? Niingon ka, palit nalang kog bag-o.

In-ana ra kasayon.

Ganahan baya ko ato. Kato gyud unta akong paborito sa tanan. Gikan gud to nimo. Pero ingon man ka, ilisan na to nako. Ako nang ilisan? Tinuod ka?

Hinuon bisag ganahan pa ko nga kadto lang gihapon ang gamiton...guba naman. Wala gihapon pulos. Dili gihapon magamit.

Hangtod karon, wala gihapon ko nakapalit og bag-o. Pero naanad naman sad ko nga musulong sa uwan. Wa paka naabot sa akong kinabuhi, in-ani na gyud ko. Anad mabasa. Anad mauwanan.

Usahay makahuna-huna sad ko, mopalit nalang gyud kaha ko’g bag-o sa? Pero dili lang sa tingali...Unya na...

Kinsa nasad kaha imong gipalitan og payong noh? Sigurado gyud ko nga dili gyud to siya mauwanan. Dili gyud to mabasa. Dili gyud to masakit.

Sigurado gyud ko ana.

Palihog kog ingon niya nga ampingan iyang payong ha? Lisod na og maguba sad pareho sa ako.

Makatilaw unya siya sa bagyong natilawan nako.