Ang patuo-tuo

Ang patuo tuo usa ka dili tinuod nga pagtuo diha kunohay sa landong relihiyosong pagtuo. Kini ang pagtuo nga walay sukaranan ni rason.

Nagdala kini og kalisang sa tawo nga hingtungdan, sa iyang kaugalingon, mga mahal sa kinabuhi o kabtangan kun dili niya sundon ang bisan unsang gimando ning maong patuo tuo nga mga balansayon.

Gipanghimaraot kini sa Katolikong Simbahan sa kapasikaran nga usa kini ka dakong supak sa Diosnong Pag-Amoma (Divine Providence) ug sa gahom sa Dios ngadto sa tanang kabuhatan.

Ang Canon 2111 nagkanayon:

“Ang patuo tuo nagpatlaag sa Relihiyosong Pagbati ug sa mga balansayon nga gilatid ning maong pagbati. Makaapekto kini bisan gani sa atong pagsimba nga angayan lamang atong ihalad ngadto sa Dios nga matuod.

Sama pananglit sa paghatag og usa ka panlantaw pinasikad sa mahika nga panlantaw o patuo tuo nga panlantaw.

Gipahimug-atan ang mga timaang sacramental nga mga buluhaton diha sa panggawas nga aspeto kaysa tinuod nga bili sa kahiladman niini.

Sama gud sa atong paggamit sa krusipiho ingon nga panghadlok lamang sa yawa apan nahikalimot kita sa bili niini ingon nga timaan sa atong pagka-Kristohanon ug simbolo sa atong kaluwasan, ang usa man ka dakong patuo tuo.