Ang kalipay sa Dios

Ang kalipay sa Dios matud pang San Juan Maria mao man ang pagpasaylo natong mga tawo gikan sa atong mga sala. Kasagaran nato ang nahilansang man sa atong mga sala ug kalapasan. Daghan nato ang nagtuo nga malisod kaayo sudlon ang langit gumikan sa atong mga kahuyangan.

Nahikalimot ta nga dunay mas labaw pa kay sa atong mga sala ug kini mao man ang kaluoy sa Dios. Kun nagpatongpatong ang atong kadautan mas daw sama sa bukid ang kalooy sa Dios alang kanato. Kini tungod kay dili siya buot sa kamatayon sa usa ka tawong makasasala.

Mao nga sa tanang panahon gihatag gyud ang kahigayonan aron ang matag tawo mabag-o ug mobalik sa Ginoo.

Unsay implikasyon niini sa atong kinabuhi?

·  Ang atong pagpakabuhi angayan lamang nga atong pasalamatan. Imbis magmahay angayan gihapon kitang magpasalamat. Kini tungod kay pinangga man kita sa Dios.

· Ang pagpangga sa Dios alang kanato maoy atong sukaranan aron kita magpiskay padulong sa maong pakigsuod ngadto kaniya. Halayo kaniya wala kitay mahimo.

· Bisan pa man kun kalipay sa Dios nga kita maluwas apan wala kini magpasabot nga wala kitay pagahimoon. Kinahanglan nga moabag kita diha usab sa atong kaugalingong paningkamot. Kay matud pang San Agustin: God created you without you, he cannot save you without you. Libre tuod ang kaluwasan apan kinahanglan nga duna kitay himoon.

· Salamat sa Ginoo nga bisan kun dautan kita, nia padayon kitang giagak niya. Dalaygon ang Buhi nga Dios!