Nagmisa ko sa Inghoy Elementary School unya gihimo pud niadtong tungora ang primera communion sa kabataan. Dunay pagpakumpisal.
Salamat sa mga katekista nga naghago usab alang niini. Human sa misa sa dihang paingon na kami mangaon dunay edarang lalaki ang nihangyo nga kun mahimo ipalubong na ang ilang bata nga gipahimugso na unta apan patay nang daan.
Ginganlan nila og Agustin ang bata. Lisod dawaton apan maoy buhing kamatuoran.
Kining maong hitabo nakapahinuklog Kanako alang sa mas halawom nga pagpamalandong. Kini nagpasabot nga lisud tugkaron ang kinabuhi.
Dunay mga tawo nga wala mahatagi og igong kahigayonan nga kapamatud-an nila ang ilang kaugalingon.
Samtang ang uban matingala ta, kinit ungod kay ilang giusikan pag-ayo ang ilang kinabuhi diha sa mga walay hinungdang bisyo apan nganong buhi pa man sab sila hangtud karon?
Nagpasabot ba kini nga dili patas ang Dios? O kabahin lang gyud kini sa proseso.
Nahinumdom nuon ko niadtong panagtagbo sa bata ug si Agustin didto sa baybayon, nakita ni Agustin ang bata nga nagkawot og lungag.
Gipangutana niya ang bata kun alang sa asa ang maong lungag. Nitug-an kini nga sa maong lungag iyang saworon ang tanang tubig sa dagat.
Si Agustin nagkanayon: “Kausik sa panahon kay bisan unsaon nimo og kawot dili nimo mahipos ang tubig tungod sa kadako sa maong dagat.
Ang bataw mitubag: “Sama gud nimo, padayon kang nagtuki kalabot sa Dios nga kun buot hunahunaon limitado lamang ang imong panghunahuna ingon nga tawo!”
Dunay mga kamatuoran nga angayan natong tugkaron, apan dunay mga kamatuoran nga sa walay igong langan atong dawaton. Apil na niini ang kamatayon.