Gabii kusog ang uwan. Padung na unta akong mopahuway kay gikapoy ko sa akong lakaw.
Daghan kaayo ang schedule wala pay labot sa minutes nga akong pagabuhaton sanglit hapit naman ang among District Meeting.
Sa kalit dunay trycicle nga naabot. Duna diay buot magpahilog. Felino ang ngalan sa maong masakiton. Nikuyog ko bisan uwan kaayo.
Sa akong pag-abot didto akong nakita nga si Felino naglisud na. Inihap na lang ang iyang ginhawa. Nakaingon ko sa akong kaugalingon nga haduol na gyud ang katapusan.
Mao nga ako siyang gitugyan ngadto sa Dios ang tuboran sa kinabuhi.
Human niadto niuli ko sa kumbento. Nagpahilot na lang ako. Sa akong pagtagik niini wala ko masayud kun buhi pa ba siya. Bugtong ang kabubut-on sa Dios mao ang angayang masunod.
Dili lalim ning kinabuhi sa pari. Sa akong nakat-onan makahuloganon ang paghilog.
Kay diha sa paghilog makita nimo ang dakong panginahanglan sa tawo ngadto sa Dios.
Ang presensiya sa Dios anaa gyud sa mga mahinungdanong panahon sa atong kinabuhi. Gikan sa atong pagkahimugso hangtud na sa atong kamatayon. Ang paghilog nagpasabot nga dili buot ang Dios sa kamatayon sa usa ka tawong makasasala.
Si Felino usa lamang sa mga daghang mga tawo nga nagpaila lamang sa kalooy ug gugma sa Dios.
Sa akong paghikatulog nakita ko ang akong kaugalingon nga kontento. At least duna koy nahimong diyotay alang sa Ginoo. Salus animarum suprema lex.
Ang kaluwasan sa kalag ang pinakataas nga balaod.
Pagtawag dayon og pari aron magpahilog ayaw pagpaabot nga maglisud na gyud kaayo.
Duna kitay tulubagon sa Ginoo alang niini, Mapari man kita o malayko.