Kini ang hinungdan kun nganong nahimong mas makahuloganon kaayo ang pagpuyo sa kinabuhing Kristohanon. Kay bisan pa man sa gihimong kadaut sa ubang mga tawo, padayong gimantala ang kaayo ug pagpakabana.
Apan subo lang palandungon, daghanan nato nga bisan pa man kun nakahimo og kaayohan ang usa ka tawo ngari nato, ang tanan mahanaw ra sa gihapon kay lagi ang bugtong nigimaw mao ra man kuno ang tawhanong kaamaw.
Mao nga ang tanang mga panghimaraot sa atong pagkatawo migay-ot. Kalipay kini sa mipanghimaraot kanato sanglit ila mang kagustuhan nga inig abot sa tukmang panahon kita mapukan.
Ang mas lisud pa gyud niini mao man mismo ang atong kaugalingong banay maoy mounay kanato. Dili ba lisud?
Sa akong pagpamalandong niini, daw sa natay-og ang akong kaunoran.
Kini tungod kay mismo ako maglisod man pag-alim sa akong kaugalingong kasamdan.
Malisod ang panaw sa kinabuhi ug dili tanang tawo kanato modawat sa atong pagkakita. Kun mapahimuslan pa ta, daw Ginoo ta alang nila, apan sa mga higayon nga dili na gani masunod ang ilang kapritso mas dautan ug mas baho pa kita kay ni bisan kinsang demonyo.
Ingon ini gyud tingali ang kalibotan sa kalambigitan. Mahimo nimo silang mapasaylo apan malisod na gyud kaayo ang pagpakig uli pa.
Kay ang maong pagpakig-uli duna namay mantsa sa kawalay pagsalig. Kini ang hinungdan kun nganong mamahimong mas maayo pa ang paghilom aron dugang sayop malikayan.
Ang mahinungdanon mao nga bahala kita ang masakitan basta dili lang kita ang magabaan. Subo palandungon, apan maoy kamatuoran.
Taliwala sa maong kadautan maningkamot gihapon kita sa paghimo og maayo.
Ning nagsingabot nga panahon sa Pasko sa Pagkatawo sa atong Ginoo, unta mopatigbabaw ang paghimo og maayo diha sa tagsatagsa nato ka mga hunahuna ug pagbati.
Kay kun wala kining maong matang sa baruganan, padayong tay-ogon ang kalibutan sa mga tawong tampasalasan ug hunahuna ingon man.
Mga tawo nga mohimo kunohay og kaayohan apan diay puno sa pagpaaron ug pagpangilad.