Dunay mga tawo nga bisan og unsaon nimo og pasabot gahi gihapon og ulo.
Mas mopili sila sa mga tawo nga wala gani makatabang nila bisan og gamay. Mga tawo nga dawat limpiyo. Mga tawo nga way hinungdan ug mga tawo nga angay puohon.
Ang tawo nga gahi og ulo way gyuy kapaingnan ug way kalampusan. Mga tawo nga sa abog gikan ug sa abog usab pauli.
Ingon ini baya ang kadaghanan nato karong mga panahona.
Maayo lang sa sinugdanan apan sa kaulahian nahimong mga way batasan. Ug kun aduna man gani silay batasan wala pud ka kauyon.
Mga tawo nga baga og nawong, mga tawong way ikabalos. Ning maong kahimtang karon kinahanglanon kaayo ang pagpakahilom dili tungod kay nitalaw ka sa mga sunod nga mahitabo kondili tungod kay pinaagi lamang sa pagpakahilom
Mao tingali nga hantud karon nahimong mas daghan ang palpak sa kinabuhi kaysa mga tawong milampos. Gani, sa bisan simpleng pahimangno dilli nila matuman o dili sila buot nga motuman kay tinguha nila nga ang ilang kaugalingon lamang maoy tumanon ug dili ang uban. Malisud alang kanila ang pagkamasinugtanon.
Sa atong panaw sa kinabuhi dunay mga higayon nga kita motuis tungod kay nahimo man kitang hakog.
Imbis atong tan-won ang panginahanglan sa kinabag-an, mas gipalabi nato ang atong mga kaugalingong kahilig.
Kahilig nga kun buot hunahunaon magdala kanato sa kalaglagan ug kamatayon.
Mao nga alang nako dili maayo usahay ang naghinobrang demokrasya. Kinahanglang imong hagip-otan ang si bisan kinsa nga mosuway niini pinaagi sa pagpakita sa imong kapintas.
Kay ang tawo nga bisan unsaon nimo og ingon apan dili lamang manumbaling ang kinahanglang silotan gyud sa hingpit.
Kay ang pagkamasinugtanon mao man ang sinugdanan sa kaalam ug kinaadman sa matag tawo ning kalibutan.