Mas maayo nga imo na gyud nang sugdan samtang may panahon pa. Kini ang iyang hagit alang nako human niya mahatag ang puhonan sa panaw sa kinabuhi nga mao ang kahibalo. Siya akong maestro. Yano nga tawo walay luho ang iyang postura ug nahimong kontento lang sa dagan sa iyang kinabuhi.
Siya ang nagtudlo kanako sa paggunit og gitara kaniadto ug nahinumdoman ko pa nga sa dihang kami naniudto iyang awiton ang mga awit sa “Yano” diin nahimo nakong paborito ang awit nga Banal na Aso.
Kawhaan na ka mga tuig ang milabay sa dihang nakita ko siya pagbalik walay dakong kausaban sa iyang panagway gawas lamang sa iyang edad.
Anaa gihapon ang iyang pahiyom ug kuyog sa akong mga classmates kaniadto sa high school sa b. Ug nakaamgo ko nga dili diay sa kalampusan masukod ang tanan kondili sa kalipay nga dili hitupngan sa matag higayon nga mohimo ikaw og kaayohan.